Вядомая беларуская пісьменніца Лідзія Арабей (светлай памяці) за свае амаль 90 і пабачыла, і напісала шмат.
...У вёсках Ушаччыны, паводле ўспамінаў Барадуліна, цікавая гульня была.
Штодзёншчына: рынак, вечар, дзве крамкі. І адна, і другая зачыняюцца ў восем, і ў адну, і ў другую трэба...
Горад, дзень, час перакусу: у невялічкай крамцы на сталічным праспекце мы замаўляем каву.
Мабільнікі звіняць паўсюль і на ўсе галасы. З найбольш нечаканых у людных месцах — кукарэканне, плач немаўляці, беларускія «Тры чарапахі»...
У сяброўкі пісьменніцы Лідзіі Арабей (светлай памяці!) быў адмысловы сшытак, які так і называўся «Мае сны»...
У краіне-суседцы павышаюць, як быццам, пенсійны ўзрост. Нехта — як некалі ў нас — кажа, што гэта трэба, нехта — сцвярджае, што не...
Летась зафіксавана зніжэнне колькасці выпадкаў гібелі на вытворчасці.
Карэспандэнты «Звязды» пабачылі, як праходзяць рэпетыцыі.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
![](/banners/banner-position-5.jpg?752")
