«Хлопец з дзеўкай на прыроду паехалі. Месца выбралі — проста цуд! Лес там, рэчачка, а за ёю — луг, прычым зялёны, мурожны...»
Што было, — было: хлопцу аднаму дзяўчына спадабалася, прычым настолькі (можаце ўявіць?!), што ён яе на рыбалку ўзяў!..
Тры тэмы, якія хвалююць людзей заўсёды, гэта каханне, надвор'е і...
Не так важна, за куфлем піва ці кілішкам чаго мацнейшага разгаварыліся мужыкі пра самае-самае...
Што было, — было: па адной вясковай вуліцы гусі хадзілі. А тут, як на ліха, машына і...
У адной вельмі інтэлігентнай сям'і дачушка расла, і бацькі з усіх сіл стараліся смачненька пакарміць яе, прыгожанька прыбраць, звазіць да мора, нечым зацікавіць.
Што было, было. Адна жанчынка вырашыла жыццё змяніць: усё чыста кінула — падалася ў свет, прычым з новым мужам.
Адна пажылая вяскоўка ў горад на зіму пераехала — да сваёй дачкі. А дачка ж не нявестка. Добра бабулі: смачна есць, доўга спіць, зрэдчас для «размінкі» на зяця пасварыцца...
Неяк у клуб на дыскатэку не зусім цвярозы трактарыст заехаў (дзякуй богу, без трактара...).
Анекдоты пра блізкае свята чамусьці сумныя.
Гэта і не толькі абмеркавалi ўдзельнiкi «круглага стала» ў газеце «Звязда».
Гэта абмяркоўвалася падчас круглага стала ў «Звяздзе».
Абмеркавалі падчас круглага стала «Герой нашага часу ў кіно: хто ён».
Шчодры мецэнат, яркі грамадскі дзеяч свайго часу, Эдвард Вайніловіч пакінуў па сабе выключна станоўчыя ўспаміны.
Як зрабіць прадстаўнікоў саветаў дэпутатаў больш пазнавальнымі, а іх працу больш эфектыўнай, — пра гэта ішла размова падчас круглага стала.
Мемарыялізацыя памяці аб легендарным партызанскім камандзіры патрабуе асаблівай увагі.
Многія проста не ведаюць, як жыць у новых абставінах.
Пра выступленне баскетбольнай і валейбольнай зборных краіны на буйных міжнародных турнірах.
Што думаюць наконт агучанай прапановы самі педагогі?
«...бярэш чалавека і яго лёс, а потым у касцюме едзеш на фестываль».
