Асноўная праблема не ў тым, што адбываецца вакол нас, а ў тым, як мы рэагуем на гэта. Нашы думкі кіруюць нашымі эмоцыямі, учынкамі, у рэшце рэшт нашым жыццём. Таму кожны раз, калі вы адчуваеце сябе дрэнна, акцэнтуйце ўвагу на сваіх думках і паспрабуйце разабрацца, наколькі яны лагічныя ў канкрэтнай сітуацыі.
Менш зважайце на меркаванне людзей. Чужое меркаванне, як правіла, суб’ектыўна, яно адлюстроўвае прынцыпы, выхаванне, густ і ўсвядомленасць іншага чалавека. А таксама садзейнічае яго выгадзе. Памятайце, ніхто і ніколі не можа вызначыць вашу сапраўдную каштоўнасць. Але бываюць выпадкі, калі ацэнка можа быць аб’ектыўнай, заснаванай на ўстаноўленых стандартах. Дайце сабе магчымасць спрабаваць і памыляцца, фармуйце ўласнае меркаванне і погляд на свет. Давярайце інтуіцыі і не бойцеся выбіраць сваё — ніхто не ведае вас лепш, чым вы самі.
Што рабіць?
Жыццё праляціць хутчэй, чым вы думаеце. Не марнуйце яго на спробы зрабіць уражанне на іншых.
Радуйцеся канфліктам. Кожны чалавек, які з’яўляецца ў нашым жыцці — настаўнік! Хтосьці вучыць нас быць мацнейшымі, хтосьці мудрэйшымі, хтосьці вучыць дараваць, хтосьці быць шчаслівым і радавацца кожнаму дню. Хтосьці зусім нас не вучыць — проста ламае, але і ад гэтага мы атрымліваем вопыт. Шануйце кожнага чалавека, нават калі ён з’явіўся на імгненне. Бо калі ён у вашым жыцці, гэта ўжо нездарма! Часцей задавайце сабе пытанне: Навошта мне гэта трэба? Ці карысна тое, што я раблю? Што я атрымаю, зрабіўшы ці не зрабіўшы пэўны крок?
Зразумейце, што ўсе словы, якія гавораць падчас канфлікту не ўспрымаюцца, а толькі выклікаюць супярэчнасці і супрацьдзеянні. У вас нічога не атрымаецца даказаць падчас лаянкі. Калі вам сорамна — адкрыта прызнайце свае памылкі і недасканаласць. Вам стане лягчэй.
Не жальцеся на лёс. Пастаянныя скаргі значна пагаршаюць якасць жыцця. Вось толькі некаторыя з магчымых наступстваў. Пагаршаюцца адносіны з навакольнымі. Па-першае, скаргі ўплываюць на люстраныя нейроны — клеткі галаўнога мозгу, адной з функцый якіх з’яўляецца капіраванне паводзінаў навакольных. Жаліўшыся на лёс, падушыце, што гэта — вашы думкі, мэты і дзеянні, шмат у чым вы самі ўсё гэта стварылі. Не прыдумляйце сябе апраўдання. Людзі сябе шкадуюць дзеля таго, каб зняць з сябе адказнасць і схавацца ад праблем. Акрамя таго, скардзіцца абсалютна невыгодна. Скаргі схуднеюць нашу энергію. У рэшце рэшт мы адчуваем сябе разумова знясіленымі. Па-другое, калі вы жаліцеся, вы атрымліваеце ўвагу і часта спачуванне ад іншых. Большасць людзей, але не ўсе, у нечым няўпэўненыя ў сабе. І ім неабходна вонкавае падсілкоўванне. Па-трэцяе, людзі жадаюць быць больш значнымі. Яны зневажаюць іншых людзей, каб адчуваць сябе моцным і магутным на фоне астатніх.
Усе людзі памыляюцца, але «вялікія» людзі прызнаюць памылкі. Кожны раз, калі вы лічыце, што абсалютна маеце рацыю, але вам даказваюць адваротнае, падумайце, магчыма, існуюць іншыя альтэрнатывы. Баяцца памылак не варта, яны дапамагаюць развівацца і ўдасканальвацца. Страх памыліцца скоўвае, не даючы спрабаваць новае, спрыяе фармаванню нерашучасці і інфантыльнасці. Каб пазбавіцца ад яго, старайцеся мець зносіны з людзьмі, якія ідуць да мэты, нягледзячы на перашкоды.
Галоўнае — правільна іх выкарыстоўваць — прапрацоўвайце свае «слабыя месцы» і ўдасканальвайце неабходныя навыкі.
Навошта прасіць прабачэння? Каб аднавіць давер і ўпэўненасць адзін у адным.
«Поспех — гэта здольнасць крочыць ад адной няўдачы да іншай, не губляючы запалу».
Асноўныя мэты маніпулятараў — атрымаць уплыў над іншым чалавекам або пэўнай сітуацыяй, а таксама пазбегнуць асабістай адказнасці за сваё дзеянне або, наадварот, бяздзейнасць.
Ня маніпулюйце. Памятайце, дамагацца сваіх мэт акольнымі шляхамі, а менавіта за кошт навакольных і часта ім у шкоду, несумленна і непрыстойна. Не варта ўжываць падманныя трукі для таго, каб падпарадкаваць волю іншых. Ды і самі і старайцеся пазбягайце маніпулятараў. Навошта марнаваць свой час на людзей, якія вам не вельмі падабаюцца, і навошта спрабаваць адпавядаць іх светапогляду? Не варта ўвогуле падтрымліваць з імі кантакт? Вырашыце, хто ў вашым жыцці схуднее вашу энергію, проста выкрасліце.
Усё, што вам трэба — некалькі ўзрушаючых сяброў, якія прыносяць вам пазітыў і паднімаюць настрой. Не трымайце побач з сабой негатыўных людзей па звычцы, з-за недарэчнай адданасці ці жадання быць усеагульным сябрам.
Атрымаўшы дабро, памятай, а зрабіўшы — забудзься. Гэта прыказка аб двух найважнейшых чалавечых якасцях душы: аб бескарыслівасці і падзякі. Калі рабіць дабро, то ад чыстага сэрца! Чалавек павінен дапамагаць іншаму не зацыкляючыся на гэтым і не папракаючы ў будучыні. Атрымаўшы дабро мы павінны памятаць пра гэта і шанаваць. Падзяка ўласцівая моцным і годным людзям.
Добрыя ўчынкі прыносяць сапраўдную асалоду. Чым больш дабра, тым менш будзе зла. Дабро — самы лепшы сродак ухіліць пачуццё непатрэбнасці і падвысіць сваю значнасць перад самім сабой. Добрыя справы, нават тыя пра якія не ведаюць, дапамагаюць уплываць на лёс і робяць больш паспяховым.
Не жадайце іншаму, чаго не жадаеце сабе: Хочаце, каб з вамі рабілі добра — гэтак жа і вы рабіце з усімі. Жадаеце, каб вас іншыя не крыўдзілі — і вы нікога не крыўдзіце. Жадаеце, каб вам іншыя дапамагалі — і вы будзьце спагадныя. Не абмяжоўвайце ні сябе, ні іншых у прызнанні сваіх правоў і магчымасцяў. Любое абмежаванне або благое пажаданне, як правіла, вяртаецца адрасату.
Не асуджайце навакольных. Ухіляйцеся ад працяглых і пустых размоў на тэму хвароб, недахопаў і абмежаванняў. Задай сабе пытання: чым я магу дапамагчы гэтаму чалавеку? Калі не можаце дапамагчы, адыдзіце ў бок. Тут важна зразумець, што звычка пазбягаць крытыкі прывядзе да таго, што негатыўная думка, не знайшоўшы выхад, будзе ўсё радзей з’яўляцца ў прытомнасці.
Псіхолаг Алена ШАЎЧЭНКА
Фота: pexels.com
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
