Звяртаючыся да жыхароў дома-інтэрната, Наталля Качанава павіншавала іх з наступіўшым годам, а таксама выказала падзяку за каштоўны ўклад у будаўніцтва суверэннай Беларусі:
— Хтосьці з вас застаў страшнае ваеннае ліхалецце, хтосьці ўжо пасля вайны аднаўляў краіну з руін, ствараючы сваёй працай тыя выгоды, якія ёсць у нашага маладога пакалення, вучыў дзяцей, лячыў людзей, рабіў усё, каб мы сёння жылі ў такой прыгожай краіне. Мы па праву ганарымся нашай Беларуссю, таму што няма на зямлі такога месца, як наша родная краіна, мы яе бязмерна любім. І усё гэта дзякуючы вам, людзям старэйшага пакалення, якія рабілі ўсё, каб ніколі будучыя пакаленні не сутыкнуліся з трагедыяй вайны. Нізкі вам паклон. Прэзідэнт нашай краіны клапоціцца аб кожным чалавеку: дзіцяці, пенсіянеры, працаздольным. Усё, што робіцца ў Беларусі па сацыяльнай абароне грамадзян і сацыяльным дабрабыце, — дарагога варта.
Старшыня Савета Рэспублікі адзначыла цеплыню атмасферы, якая пануе ў доме-інтэрнаце:
— Я моцна ўразілася, пабачыўшы выдатныя работы, якія вы тут ствараеце. Я ўбачыла, што кожны з вас мае справу: хтосьці на рэабілітацыі, хтосьці стварае творы мастацтва, вы сябруеце, разам спяваеце, танцуеце. Няхай Бог ахоўвае вас, здароўя, радасці і цеплыні ў зносінах, любіце адзін аднаго. Я шчыра дзякую супрацоўнікам установы: нізкі вам паклон, гэта праца, якая патрэбна нам усім. А нашай краіне — росквіту і міру, нездарма гэты год Прэзідэнт абвясціў Годам міру і стварэння: гэта самае галоўнае. Як бы мы ні жылі, мы разумеем: толькі мір дае чалавеку магчымасць жыць спакойна. Спакойна за сваіх родных, блізкіх, за ўсіх, хто побач з табой, за ўвесь народ Беларусі, — павіншавала пражываючых і супрацоўнікаў дома-інтэрната Наталля Качанава.
На сённяшні дзень ва ўстанове пражывае амаль 360 чалавек: гэта інваліды І і ІІ групы, а таксама пенсіянеры. Галоўная задача дома-інтэрната — стварэнне камфортных і бяспечных умоў пражывання, распавяла дырэктар установы Наталля Зычкова. Створаныя ўмовы даюць пражываючым шмат магчымасцяў — гэта не толькі рэабілітацыя і сацыялізацыя пенсіянераў, але і разнапланавыя музычныя, мастацкія, тэатральныя гурткі.
— Супрацоўнікі і пражываючыя называюць гэта месца проста домам. Кожны чалавек, незалежна ад свайго ўзросту, можа апынуцца ў складанай сітуацыі, і вельмі важна, каб побач быў чалавек, які можа стаць апорай. У дадзеным выпадку гэта дзяржава і тыя людзі, якія працуюць у нашай установе: працавіты і вельмі творчы калектыў, які стварае ўсе ўмовы, каб нашы падапечныя маглі не толькі смачна харчавацца і спаць, але і каб кожная іх хвіліна была занята. Што трэба чалавеку? Крышачку ўвагі і клопату. Гэта вельмі важна і ўласціва нашаму дому.
Наталля Зычкова адзначыла, што ва ўстанову трапляюць адзінокія людзі, а таксама пенсіянеры, чые дзеці пражываюць за мяжой:
— Нашай самай старэйшай пражываючай, Вользе Альховік, на сённяшні дзень 103 гады: мы адсвяткавалі гэтую дату зусім нядаўна, напрыканцы снежня. Вольга Клімаўна сама піша вершы і чытае іх: хачу сказаць, што дзякуючы клопату і створаным умовам жыццё падаўжаецца. Гэта наша галоўная задача: упэўніць, што ў любым узросце жыццё цудоўнае — і ў 70, і ў 80 або 100 гадоў.
Усе пражываючыя, якія трапляюць у дом-інтэрнат самі абіраюць умовы знаходжання. Гэта можа быць як кароткатэрміновае — да трох месяцаў, часовае — да года, або пастаяннае. Пенсіянер Юрый Тананыкін, які ў гэтым годзе адзначыць свой 75-гадовы юбілей, распавёў, што пражывае ў доме-інтэрнаце ўжо амаль год:
—Нягледзячы на афіцыйную назву ўстановы, мы ўсе прывыклі называць гэта проста домам. У нас вялікая сям’я: і супрацоўнікі, і пражываючыя. Мы знаходзімся ў даступных умовах: гаворка ідзе не толькі аб пражыванні і харчаванні — ніякіх жыллёва-бытавых пытанняў нават не паўстае. Калі вы хочаце памяняць ложак — мяняйце хоць кожны дзень. Харчаванне таксама без абмежаванняў. Заняткі даспадобы: можаш целы дзень ляжаць і глядзець тэлевізар. Але мне больш падабаецца займацца музыкай, я іграю на акардэоне і піяніна, — падзяліўся меркаваннямі пенсіянер.
Пасля святочнага канцэрту, зладжанага для пражываючых дома-інтэрната, старшыня Савета Рэспублікі ўручыла ўстанове сертыфікат для набыцця неабходнага абсталявання, а таксама салодкія пачастункі. У сваю чаргу калектыў дома-інтэрната прэзентаваў звязаныя ў творчай майстэрні цёплыя рэчы.
— Вялікі дзякуй, паважаныя сябры. Я ведаю, што ў гэтых рэчах ёсць часцінка цеплыні вашых сэрцаў. Я з вялікай радасцю буду гэта насіць, успамінаючы вас кожны дзень. Наша добрае сяброўства, несумненна, будзе працягвацца: мы будзем наведваць вас і сустракацца, — паабяцала Наталля Качанава.
Арына КАРПОВІЧ
Фота Віктара ІВАНЧЫКАВА
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
На гэтым тыдні Цяльцы будуць проста незаменныя ўсюды, дзе іх ведаюць.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.