Сувязь з Парыжам трымаем праз Еўфрасінню Полацкую

Сён­ня ад­кры­ва­ец­ца «Куль­тур­ны цэнтр Бе­ла­ру­сі ў Фран­цыі»

Гэ­тым пят­ніч­ным ве­ча­рам у Па­ры­жы ад­бу­дзец­ца ад­крыц­цё «Куль­тур­на­га цэнт­ра Бе­ла­ру­сі ў Фран­цыі». З гэ­тай на­го­ды там ар­га­ні­за­ва­ны ве­чар, пры­све­ча­ны асвет­ні­цы бе­ла­рус­кай зям­лі Еўф­ра­сін­ні По­лац­кай, пра што ка­рэс­пан­дэн­ту «Звяз­ды» па­ве­да­міў Над­звы­чай­ны і Паў­на­моц­ны Па­сол Бе­ла­ру­сі ў Фран­цыі Па­вел Ла­туш­ка.

7 сту­дзе­ня, на пра­ва­слаў­нае Рас­тво, мэ­рыя 16-й акру­гі Па­ры­жа за­рэ­гіст­ра­ва­ла бе­ла­рус­кую куль­тур­ную аса­цы­я­цыю. Яна ар­га­ні­за­ва­на не толькі па іні­цы­я­ты­ве і пры пад­трым­цы Па­соль­ства Бе­ла­ру­сі ў Фран­цыі, але і на­шай ды­яс­па­ры — гра­ма­дзя­н, якія па­ста­ян­на жы­вуць у Фран­цыі. Цэнтр ство­ра­ны не толь­кі для «сва­іх», але і для па­пу­ля­ры­за­цыі бе­ла­рус­кай куль­ту­ры ся­род фран­цуз­скай пуб­лі­кі. Па­вел Ла­туш­ка ад­зна­чае:

— Ад­крыц­цё цэнт­ра важ­нае для та­го, каб з на­шай куль­ту­рай зна­ё­мі­лі­ся ў Фран­цыі: на жаль, там пра яе ма­ла чу­лі. Та­му пра­ца Па­соль­ства на­кі­ра­ва­ная на тое, каб нас ве­да­лі, а ўжо по­тым за­вя­жуц­ца кан­так­ты, якія, я пе­ра­ка­на­ны, да­дуць плён.

На ад­крыц­цё бе­ла­рус­ка­га куль­тур­на­га цэнт­ра ў Па­рыж спе­цы­яль­на пры­быў наш пісь­мен­нік Ана­толь Бу­тэ­віч.  Экс­па­на­ты з на­цы­я­наль­на­га му­зея-за­па­вед­ні­ка ў По­лац­ку, пры­све­ча­ныя Еўф­ра­сін­ні, так­са­ма ча­со­ва да­стаў­ле­ны ў фран­цуз­скую ста­лі­цу і ця­пер там да­ступ­ныя для пра­гля­ду.

Тое, ці змо­гуць уба­чыць бе­ла­ру­сы фран­цуз­скія шэ­дэў­ры, па­ка­жа час. Ад­нак на­шым Па­соль­ствам у Фран­цыі ўжо рых­ту­ец­ца шэ­раг пра­ек­таў з буй­ны­мі фран­цуз­скі­мі му­зея­мі. Маг­чы­ма, удас­ца за­клю­чыць па­гад­нен­не са сла­ву­тым д'Ар­сэ — му­зе­ем, вя­до­мым сва­і­мі ка­лек­цы­я­мі ім­прэ­сі­я­ніс­таў: Ма­нэ, Рэ­ну­а­ра, Лат­рэ­ка, Га­ге­на, Дэ­га. Ён ува­хо­дзіць у трой­ку са­мых вя­до­мых му­зе­яў Фран­цыі і з'яў­ля­ец­ца па­пу­ляр­ным ва ўсім све­це.

На пы­тан­не, ці апа­ноў­вае на­ша­га Па­сла ча­сам ту­га па Ра­дзі­ме, ён ад­ка­заў:

— Я пра­фе­сій­ны дып­ла­мат і, зра­зу­ме­ла, ка­лі прый­шоў на пер­шае пра­цоў­нае мес­ца ў Мі­ніс­тэр­ства за­меж­ных спраў, ду­маў, што бу­ду пра­ца­ваць за мя­жой. Псі­ха­ла­гіч­на я быў на­стро­е­ны на гэ­та. Але, ска­жу шчы­ра, пер­шы год жыц­ця ў Па­ры­жы быў да­во­лі цяж­кім. Бо Вар­ша­ва ці Бе­ла­сток, у якіх я пра­ца­ваў ра­ней, зна­хо­дзяц­ца бліз­ка ад до­му. І па­ля­кі ўсё-та­кі сла­вя­не — на­род, які ляг­чэй зра­зу­мець. А Фран­цыя да­лё­ка, і лю­дзі там ін­шыя. Але не на гэ­та па­ві­нен звяр­таць ува­гу дып­ла­мат. Яму трэ­ба ду­маць пра тое, што ён па­ві­нен зра­біць, каб па­між дзвю­ма кра­і­на­мі бы­ло больш су­вя­зяў.

Пра тое, што та­кія су­вя­зі, дзя­ку­ю­чы плён­най пра­цы Па­сла, у нас ужо ёсць, свед­чаць ме­ра­пры­ем­ствы, якія на мі­ну­лым тыд­ні прай­шлі ў бе­ла­рус­кай ста­лі­цы: ад­быў­ся пер­шы бе­ла­рус­ка-фран­цуз­скі біз­нес-фо­рум. У Мінск пры­ля­та­лі 50 фран­цуз­скіх біз­нес­ме­наў, на­шу кра­і­ну на ім прад­стаў­ля­лі 100 ча­ла­век. Аб­мяр­коў­ва­лі­ся са­мыя роз­ныя на­кі­рун­кі маг­чы­ма­га су­пра­цоў­ніц­тва: энер­ге­ты­ка, транс­парт, сель­ская гас­па­дар­ка, хар­чо­вая пра­мыс­ло­васць, энер­га­збе­ра­га­ю­чыя тэх­на­ло­гіі. Павел Ла­туш­ка за­ўва­жае:

— Фран­цуз­скія кам­па­ніі за­ці­ка­ві­лі­ся на­мі, бо за 2 га­ды ма­ёй пра­цы ў Па­ры­жы мы пра­вя­лі 18 прэ­зен­та­цый маг­чы­мас­цяў эка­на­міч­на­га і ін­вес­ты­цый­на­га су­пра­цоў­ніц­тва з Бе­ла­рус­сю, якія на­ве­да­лі 450 там­тэй­шых кам­па­ній. І гэ­та дае плён. Дня­мі ад­бы­ло­ся пер­шае між­ура­да­вае па­ся­джэн­не су­мес­най бе­ла­рус­ка-фран­цуз­скай ка­мі­сіі па эка­на­міч­ным су­пра­цоў­ніц­тве. Ад­па­вед­нае па­гад­нен­не бы­ло пад­пі­са­на ў каст­рыч­ні­ку ў Па­ры­жы пад­час ві­зі­ту ту­ды бе­ла­рус­ка­га ві­цэ-прэм'­е­ра Пят­ра Пра­ка­по­ві­ча. Мы 20 га­доў да­ма­га­лі­ся і ча­ка­лі гэ­та­га. Та­кая па­дзея ста­ла для нас важ­ным сіг­на­лам: Фран­цыя дэ­ман­струе нам сваю за­ці­каў­ле­насць раз­ві­ваць больш цес­ныя, ак­тыў­ныя ад­но­сі­ны як у сфе­ры эка­но­мі­кі, так і ў сфе­ры куль­ту­ры.

Ні­на ШЧАР­БА­ЧЭ­ВІЧ.