У Нацыянальным гістарычным музеі пачаў работу праект «Промні святла. Лёс жанчыны ў гады Халакосту»

У Нацыянальным гістарычным музеі Рэспублікі Беларусь пачаў работу выставачны праект «Промні святла. Лёс жанчыны ў гады Халакосту». Фотавыстаўка складаецца з дзевяці тэматычных блокаў, кожны з якіх дае яркую ілюстрацыю да жыцця яўрэйскіх жанчын, іх супрацьстаяння злу і жорсткасці часу.

Каханне, мацярынства, аказанне дапамогі блізкім, захаванне жаноцкасці, сяброўства, вера, супраціўленне і выратаванне, клопат пра ежу, творчасць — гэта, бадай, тыя акцэнты, што можна вылучыць у прадстаўленых гледачу работах. Экспазіцыя грунтуецца на архівах, даследаваннях, паказаннях сведкаў і фотаздымках. Роля жанчын у часы Вялікай Айчыннай была вельмі значная, паколькі мужчыны сышлі на вайну, а вырашэнне ўсіх надзённых пытанняў легла на жаночыя плечы. Дзякуючы сваёй стойкасці і сіле ім удалося захаваць не толькі жыццё, але і чалавечыя каштоўнасці.

Выстаўку прадстаўляе мемарыяльны комплекс гісторыі Халакосту «Яд ва-Шэм» (знаходзіцца ў Іерусаліме), які з'яўляецца не толькі музеем, але і даследчыцкім інстытутам. Яго галоўная мэта палягае ў тым, каб аднавіць як мага больш імёнаў і лёсаў тых, каму выпала жыць і змагацца ў тых жахлівых умовах. Беларуская зямля памятае трагедыю яўрэйскага народа — 800 тысяч яўрэяў былі знішчаныя тут фашысцкімі акупантамі. Беларусы, як і яўрэі, пацярпелі ад нацызму, змагаліся з ім. Кожны тэматычны блок выставачнага праекта не толькі паказвае маштаб трагедыі, але і распавядае аб промнях дабра, надзеі і святла, якія здолелі адшукаць у сабе яўрэйскія жанчыны — менавіта гэта зашыфравана ў назве выстаўкі.

Праект рэалізоўваецца ў рамках супрацоўніцтва Нацыянальнага гістарычнага музея з Ізраільскім культурным цэнтрам «Натыў» пры пасольстве Ізраіля ў Беларусі. Раней ён экспанаваўся ў Музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны. Выстаўку можна наведаць да 1 снежня. І зрабіць тое варта, каб не толькі згадаць мінулае і яго гераічных людзей, але і захаваць гістарычную памяць, перадаць яе наступнаму пакаленню з надзеяй, што больш падобнае не паўторыцца.

Алена ДРАПКО