Стрыт-арт — кірунак у сучасным выяўленчым мастацтве, асаблівымі рысамі якога з’яўляюцца яркасць і неадназначнасць. Калі шукаць у пошукавіку значэнне дадзенага тэрміна, то мы ўбачым мноства вынікаў — ад «хуліганства» да «эвалюцыйных формаў графічнага мастацтва». Там жа можна прачытаць, што асноўнай часткай стрыт-арту з’яўляецца графіці, але нельга лічыць, што стрыт-арт — гэта і ёсць графіці. Да названага кірунку адносяцца постары, трафарэты, розныя скульптурныя інсталяцыі і г. д. Асаблівасцю таксама з’яўляецца ярка выражаны ўрбаністычны характар. Каб разабрацца ў тэме ад першай асобы, мы паразмаўлялі са стрыт-арт-мастаком Глебам Каштанавым.
— Ужо больш як дзесяць гадоў я займаюся вулічным мастацтвам. Пачынаў з графіці, як і ўсе тыя, хто ўзяў у рукі балончыкі з фарбай упершыню. Пры гэтым вучыўся ва ўніверсітэце, вывучаў малюнак, жывапіс, кампазіцыю і іншыя класічныя дысцыпліны. На парах практыкаваў акадэмічны малюнак, а пасля іх — вулічны кірунак. Было цікава гэта сумяшчаць, сінтэзаваць сваю творчасць у нешта новае — усё тое і прывяло мяне да стрыт-арту. Наогул, яшчэ ў дзяцінстве бацькі заўважылі маё імкненне да выяўленчага мастацтва і паспрыялі яго развіццю: аддалі ў школу з мастацкім ухілам, адвялі на заняткі па мастацтве, а ўжо пазней я паступіў у Віцебскі дзяржаўны ўніверсітэт імя П. Машэрава на дызайнера. Увесь мой творчы шлях яны падтрымлівалі, падтрымліваюць і цяпер мяне ва ўсіх пачынаннях і з разуменнем ставяцца да ўсіх стадый развіцця ў гэтай сферы. Быў час, калі я з маімі сябрамі ў гаражы бацькі адпрацоўваў новыя тэгі і прыёмы, перш чым пайсці на вуліцу. Гараж і сёння ўвесь у графіці як напамін пра мае пачынанні. (Смяецца.)
Дык што ж такое стрыт-арт для Глеба?
— Для мяне — свабода, поле для эксперыментаў, вялізная экспазіцыйная прастора з мноствам гледачоў. Гэта дынамічны напрамак мастацтва, што пастаянна развіваецца, у якім амаль няма правілаў.
Эскізы работ стрыт-арт-мастака практычна не могуць быць тыповымі, кожная новая карціна — гэта новае месца ў гарадскім асяроддзі і адпаведна новая канфігурацыя, новая кампаноўка. Часам сама лакацыя падказвае рашэнне для эскіза. Тэматыка можа быць абсалютна рознай: ад гумару і коміксаў да складаных канцэпт-артаў на гістарычныя ці надзённыя тэмы.
У кожнага прафесіянальнага мастака ёсць свае адметныя рысы ў рабоце. Наш суразмоўнік пазіцыянуе сябе як эксперыментатар і свой стыль у стрыт-арце называе «стылем свабоды». Заўсёды новыя падыходы, эксперыменты са змешваннем жанраў і гульня з фактурамі. Глеб любіць нестандартныя сценкі з «разыначкай», яму падабаецца абыгрываць гэта. Галоўныя крытэрыі для нашага героя ў працы — ідэя і якасць выканання, а сама работа па маштабах можа быць як невялікім трафарэтам, так і велізарным муралам на фасадзе будынка.
— Калі казаць пра самую складаную работу, то гэта мурал «Прастора натхнення», які быў зроблены напрыканцы мінулага лета ў Віцебску на фасадзе дванаццаціпавярховага дома. Апроч няпростай задачы зрабіць твор фарматам 500 квадратных метраў, я сутыкнуўся з вялікай колькасцю арганізацыйных момантаў. Падключэнне абсталявання, электрычнасці, паломкі тэхнікі, складаныя ўмовы надвор’я — дзённае пекла вышэй за трыццаць градусаў і тыдзень дажджоў. Праект, разлічаны на пятнаццаць дзён, расцягнуўся на цэлы месяц, я пратэрмінаваў два дэдлайны. Але вынікам застаўся задаволены, і горад прыняў мурал на ўра! Гэта першы праект такога маштабу ў Віцебску, але не апошні. Гарадскія ўлады пачалі прыглядацца да муралаў і гатовы працягваць.
Глеб падзяліўся з намі, што на стварэнне сваіх работ яго натхняюць само жыццё, цікавыя людзі, кнігі, фільмы, тэатр, арт-паблікі, сны, прырода, гісторыі і міфы, падарожжы... Гэты спіс можна працягваць да бясконцасці.
Ангеліна НОВІКАВА
Фота дадзена героем
Летась зафіксавана зніжэнне колькасці выпадкаў гібелі на вытворчасці.
Карэспандэнты «Звязды» пабачылі, як праходзяць рэпетыцыі.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
