Прайшла прэзентацыя кнігі Ігара Бышнёва «Нацыянальныя паркі — жамчужыны Беларусі»

 Прырода Беларусі заўжды ўражвала сваёй прыгажосцю, чысцінёй і неабсяжнасцю. Для таго, каб хаця крыху яе вывучыць, трэба, як мінімум, дзесятак гадоў. Прыкладна такі час і працаваў над сваёй новай кнігай вучоны-арнітолаг, эколаг, рэжысёр дакументальнага кіно Ігар Бышнёў.

Прэзентацыя яго працы пад назвай «Нацыянальныя паркі — жамчужыны Беларусі» сімвалічна прайшла 11 студзеня, у Сусветны дзень запаведнікаў і нацыянальных паркаў, у Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі. Гэтая кніга дазваляе ўбачыць прыгажосць роднай краіны з розных ракурсаў (у тым ліку і з вышыні птушынага палёту), зазірнуць у самыя запаведныя мясціны і нават «падглядзець» за жыццём жывёл, насякомых і птушак, у тым ліку і тых, што занесены ў Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь. Акрамя таго, на старонках альбома можна знайсці інфармацыю аб розных славутасцях, экскурсіях, гасцініцах, месцах для палявання і рыбнай лоўлі.

Усяго ў сваёй працы аўтар ахапіў чатыры нацыянальныя паркі і два запаведнікі. Кніга даволі аб’ёмная (больш за 300 старонак) з вялікай колькасцю яркіх унікальных фатаграфій.

— Тут праца дзесяці гадоў. Гэта пастаянныя экспедыцыі па Беларусі, па запаведніках, па нацыянальных парках, — дзеліцца Ігар Бышнёў. — Я заўсёды думаў, што кніга, у адрозненне ад кіно, дастаткова індывідуальная штука — усё ж пісьменнік працуе адзін. Але насамрэч гэта ў вышэйшай ступені вынік калектыўнай працы.

Так сумесна з выдавецтвам з «Беларусь» пры фінансавай падтрымцы Міністэрства інфармацыі была створана кніга, прысвечаная асабліва ахоўным тэрыторыям нашай краіны. Па словах аўтара, гэта быў рух насустрач з двух бакоў:

— Я задумаўся аб тым, што ёсць вельмі цікавы матэрыял, які было б выдатна адлюстраваць у кнізе. Патэлефанаваў у выдавецтва. Мне сказалі, ведаеце, гэта якраз тая тэма, якую замовіла дзяржава. Дык вось і атрымалася, што мы знайшлі адзін аднаго ў чарговы раз.

«У чарговы» — бо аўтар супрацоўнічае з гэтым выдавецтвам ужо на працягу 25 гадоў. Таксама Ігар Бышнёў прызнаўся, што падчас працы над матэрыялам адчуў, што ў гэтай кніжцы ёсць нешта кіношнае:

— Мы спрабавалі ў ёй сцэнарны рух зрабіць. Не толькі па сезонах, як звычайна, але таксама паказаць нейкія мікрагісторыі на разваротах кнігі, якія адпавядалі некаторым гісторыям нашых кінаработ. Ну а тэкст у дадзенай сітуацыі ідзе больш за ілюстрацыямі.

Сімвалічна самы першы экзэмпляр дырэктар выдавецтва «Беларусь» Вікторыя Філіпкава перадала ў фонд Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі. На самой жа прэзентацыі было бачна, што гэтае выданне выклікае вялікую цікавасць. Усе ахвочыя маглі купіць кнігу і атрымаць аўтограф аўтара.

Лізавета ГОЛАД

Фота аўтара