Валянціна Заяц: Вышыванне для мяне — гэта задавальненне

Вышыванкі Валянціны Заяц прадстаўлены ў экспазіцыі выстаўкі «Яе рук справа» ў гандлёвым цэнтры «Сталіца». Майстрыха з Барысава стала наступнай удзельніцай праекта, ініцыяванага Беларускім саюзам жанчын з мэтай паказаць, якія цудоўныя работы ствараюць у вольны час члены арганізацыі з розных рэгіёнаў нашай краіны. 

Жанчыны ў сям’і Валянціны Заяц былі рукадзельніцамі, і дзяўчынка з юных гадоў асвойвала сакрэты майстэрства — шыла, вязала, вышывала. Да пенсіі часу на рукадзелле асабліва не было — доўгія гады Валянціна Валянцінаўна працавала ў сферы сацыяльнай абароны. А дома — сям’я, муж, сын... Толькі пасля выхаду на пенсію захапілася вышываннем усур’ёз.

— Вышыванне для мяне гэта задавальненне, — кажа Валянціна Заяц. — Не люблю купляць гатовыя наборы, дзе ўжо падабрана канва і ніткі. Узор выбіраю сама, які па душы. Вось, напрыклад, «Старыя лісты» — мая любімая работа, кожны знаходзіць у ёй блізкі яму сэнс. Вышываю і па дызайнерскіх схемах. Ствараю нацюрморты, пейзажы, партрэты. У мяне часта бывае па дзве рэчы ў працы адначасова: адна на спецыяльным станку, другая — на пяльцах. Акрамя станка, на які ўсталёўваецца канва, набыла крэсла з высокай спінкай. Можна сказаць, абсталявала працоўны куток у кватэры.

Вышыванне — карпатлівая праца. Патрэбны велізарнае цярпенне і ўседлівасць. Здалёк гатовае палатно Валянціны Заяц складана адрозніць ад карціны мастака, толькі замест пэндзля і фарбаў тут выкарыстоўваюцца ніткі ды іголкі. Сакрэт у спецыяльнай тэхніцы — майстрыха вышывае габеленавым шыўком, які дазваляе перадаць усю глыбіню колеру дзякуючы выкарыстанню вялікай колькасці нітак розных адценняў.

— На канве ў мяне бывае падколата да 50-60 іголак з ніткамі, — расказвае майстрыха. — Напрыклад, для работы «Букет для каханай» выкарыстоўвала 129 колераў і 89 блендаў (бленд — элемент, які атрымліваецца пры складанні нітак двух колераў. — А. В.). Цяпер вышываю ў манахроме сюжэт з цыклу «Старыя фатаграфіі». Работа называецца «Чаканне»: на ёй — вуліца горада, мужчына з букетам пад гадзіннікам.

Валянціна Заяц шчодра дзеліцца сакрэтамі майстэрства з барысаўчанкамі, неабыякавымі да іголкі ды нітак. Пры Барысаўскім савеце ветэранаў існуе гурток «Чароўны крыжык», дзе збіраюцца вышывальшчыцы. Дэманструюць сваю працу адна адной, дзеляцца цікавымі ідэямі і штогод выстаўляюць у Барысаўскай цэнтральнай раённай бібліятэцы свае работы.

Пасля выхаду на пенсію ў жыцці адкрываюцца новыя грані, лічыць Валянціна Заяц. І пацвярджае гэта не толькі мастацкай творчасцю. Яна практыкуе скандынаўскую хаду, штодня праходзіць сем кіламетраў, а таксама наведвае групы па фізкультуры і па ёзе пры Барысаўскім ТЦСАН.

— У выніку рэгулярных трэніровак вылечыла сабе каленны сустаў, знікла аддышка, знізілася вага. Атрымліваю вялікае задавальненне ад фізічнай нагрузкі, адчуваю радасць і лёгкасць у целе. Калі чалавек у немаладым узросце хоча жыць доўга і якасна, неабходна працаваць над сабой, здароўе не даецца дарма, — пераканана Валянціна Заяц.

Алена ВАЛЕР’ЕВА

Фота Юліі РАМАНЬКОВАЙ