«Цана Вялікай Перамогі — наш агульны боль». Лукашэнка ў Ленвобласці прыняў удзел у адкрыцці мемарыяльнага комплексу

Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка на тэрыторыі Ленінградскай вобласці разам з Прэзідэнтам Расіі Уладзімірам Пуціным прыняў удзел у цырымоніі адкрыцця Мемарыяльнага комплексу ў памяць аб мірных жыхарах СССР — ахвярах нацысцкага генацыду ў гады Вялікай Айчыннай вайны, перадае БелТА.

«Дарагія ветэраны, дзеці, унукі і праўнукі герояў блакаднага Ленінграда, сябры-піцерцы! Дзякуй, што запрасілі. Для мяне вельмі важна быць тут у такія сакральныя для нашых народаў дні. Сёння, у дзень поўнага зняцця блакады Ленінграда, мы апускаемся ў думкі і «Пачуцці людзей, якія перажылі на зямлі пекла, — сказаў беларускі лідар. — Нават праз 80 гадоў памяць аб гэтых падзеях прымушае сціскацца сэрцы, зноў адчуваць горыч страт і радасць вызвалення, і неверагодны напал барацьбы за жыццё, за нашу Перамогу. Кошт Вялікай Перамогі — наша агульны боль. Агульны для ўсіх народаў, прысуджаных гітлераўскай Нямеччынай да смерці. Беларусы адчуваюць яе, як ніхто іншы».

Гэты боль адліты ў бронзе і выбіты ў камені на тысячах брацкіх магіл невядомых салдат, у месцах масавых пакаранняў смерцю мірных жыхароў і самаадданых подзвігаў чырвонаармейцаў, партызан, падпольшчыкаў — ад Масквы да Брэста і Берліна. «Кожны такі помнік — сведка, абвінаваўца і суддзя. Кожны помнік — неабвержны доказ генацыду савецкага народа. Гэта прыгавор на стагоддзі, як бы камусьці гэтага не хацелася сёння», — падкрэсліў Аляксандр Лукашэнка.

Ён звярнуў увагу, што памяць аб ахвярах той вайны, аб гераізме нашых бацькоў і дзядоў сёння многім перашкаджае жыць, і перш за ўсё — ідэйным паслугачам забойцаў і здраднікаў: «Гэта яны сёння ўшаноўваюць катаў у сваіх парламентах. Гэта яны пачалі вайну з магіламі і помнікамі». у Польшчы, Прыбалтыцы і Украіне.Поўныя вар’яты!Як можна думаць, што, разбурыўшы манумент, вы знішчыце памяць, якая жыве ў сэрцы народа?Народу, які знайшоў у сабе сілы выбудоўваць новыя мірныя адносіны з тымі дзяржавамі, якія яшчэ ўчора неслі пакуты і смерць на нашы землі».

«Памяць аб гераізме пераможцаў, іх духоўным подзвігу будзе захоўвацца вечна. У тым ліку і тут. У гэтай пранізлівай выяве маці і дзяцей Ленінграда, Хатыні, Бабінага Яра і дзясяткаў тысяч савецкіх гарадоў і сёл, разбураных і абязлюдзелых. Для нас, беларусаў, важна , што гэты журботны манумент будзе захоўваць часцінку і нашай параненай душы, памяць аб трагедыі нашага народа», — падкрэсліў кіраўнік дзяржавы.

Аляксандр Лукашэнка адзначыў, што ў неабсяжнай Расіі і Беларусі ёсць тысячы і тысячы помнікаў. І пераважная іх большасць — героям-чырвонаармейцам, партызанам — людзям, якія са зброяй у руках абаранялі тады сваю зямлю. Але нараўне з гэтым не ў поўнай меры была аддадзена даніна павагі тым, хто здзяйсняў подзвіг у тыле. «Мы шмат пра гэта гаварылі. Але большасць помнікаў тым, хто са зброяй абараняў Радзіму і мог абараніць сябе. І веліч гэтага рашэння ў тым, што мы аддаём даніну павагі тым людзям і дзеткам, аб якіх сказаў Прэзідэнт Расіі. Якія не маглі сябе абараніць». . З іх выціскалі апошнюю кроплю крыві, каб аддаць фашысцкім салдатам. Напэўна, ёсць сэнс у тым, што мы папаўняем тое, што, можа быць выпусцілі ў савецкія часы», — сказаў ён.

Прэзідэнт падзякаваў Уладзіміру Пуціну, усяму расійскаму народу і тым, хто ствараў гэты манумент. Гэта, у прыватнасці, кіраўніцтва Ленінградскай вобласці, Расійскае ваенна-гістарычнае таварыства, аўтарскі калектыў.

«Дзякуй ад усяго шматпакутнага беларускага народа! Мы не можам змяніць мінулае, але ў нашых сілах абараніць будучыню. Няхай гэты мемарыял беражэ нашу агульную гістарычную памяць, брацтва народаў і сілу непарушнага адзінства нацый, якія згуртаваліся ў барацьбе з сусветным злом і перамаглі яго. Гэта вельмі важна для нас сёння. Міру, дабра і шчасці ўсім вам!» — сказаў Прэзідэнт Беларусі.

Прэзідэнты Беларусі і Расіі ўсклалі кветкі да Вечнага агню, агледзелі мемарыяльны комплекс.

Мемарыял узведзены ў Гатчынскім раёне Ленінградскай вобласці. Тут у гады вайны праходзіў другі рубеж Чырвонагвардзейскага ўмацаванага раёна, які складаўся з палявых і жалезабетонных агнявых кропак, траншэй і супрацьтанкавых равоў. У гады акупацыі тэрыторыі бліжэйшай прыфрантавой паласы былі, у прамым сэнсе слова, вычышчаны акупантамі ад грамадзянскага насельніцтва, і гэтая выпаленая зямля сімвалічна з’яўляецца месцам праламлення, за якім заставаўся толькі апошні рубеж Ленінграда — Пулкаўскія вышыні.

Непасрэдна ў Гатчынскім раёне ў гады акупацыі размяшчаліся шматлікія лагеры для ваеннапалонных, а таксама канцэнтрацыйныя лагеры для савецкіх дзяцей, якіх фашысты выкарыстоўвалі ў якасці донараў крыві для нямецкіх салдат. Тут загінула больш за 8 тыс. дзяцей.

У аснове мемарыяла — стэла, на вяршыні якой размешчана фігура жанчыны з дзецьмі, якая пераклікаецца з вобразам Радзімы-маці, устаноўленай на Піскароўскіх могілках.

У падножжа мемарыяла запалены Вечны агонь. Вакол яго на розных мовах высечаны назвы канцлагераў і 150 скульптурных кампазіцый (барэльефаў), створаных на аснове гісторый рэальных людзей і фатаграфій. Гэта фігуры мірных жыхароў, забітых фашыстамі. Стэла як быццам парэзана калючым дротам — сімвалам трагічнай смерці і абставінаў жыцця вязняў.

Мемарыял будзе бачны ўсім, хто прылятае ў Санкт-Пецярбург — побач знаходзіцца міжнародны аэрапорт «Пулкава».

Прэв'ю: БелТА