Як жывуць завадчане, якіх падтрымаў Прэзідэнт

Пяць гадоў таму ў Мінску адбылося ўрачыстае засяленне дома арэнднага тыпу па вул. Пляханава, 3 — радасная падзея для навасёлаў. Ключы ад камфортных адна— і двухпакаёвых апартаментаў атрымалі работнікі Мінскага завода колавых цягачоў, якія маюць патрэбу ў паляпшэнні жыллёвых умоў. Жыллё знаходзілася ва ўласнасці дзяржавы, а сёння стала вядома, што яно перададзена МЗКЦ. Прапанову аб адчужэнні на бязвыплатнай аснове 40 кватэр падтрымаў Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка. Як жывуць завадчане, расказвае БелТА.

Нежылы інтэрнат 1956 года пабудовы ў 2013-м перадалі ў бязвыплатнае карыстанне МЗКЦ. За кошт прадпрыемства тут правялі капітальны рамонт і рэканструкцыю. Разлік арэнднай платы вырабляўся па агульным дзеючым нормам і каэфіцыентам, і для работнікаў сума была досыць высокая. Людзі звярталіся з просьбамі, і Прэзідэнт падтрымаў прапанову аб адчужэнні на бязвыплатнай аснове ва ўласнасць МЗКЦ 40 кватэр. Гэта дазволіць прадпрыемству самастойна ўсталёўваць памер аплаты і пры неабходнасці рэгуляваць яго, прадастаўляць па магчымасці льготы, да прыкладу, для шматдзетных.

Жыхары, з якімі ўдалося пагутарыць, прызнаюцца: арэнднае жыллё, якое прадаставіла прадпрыемства, — вялікая дапамога ў вырашэнні жыллёвага пытання.

«Стаім на ўліку маючых патрэбу ў паляпшэнні жыллёвых умоў як маладая сям’я, — распавядае мама трохгадовага малога Інэса Карнілава. — Муж працуе на МЗКЦ ужо дастаткова доўга — каля 10 гадоў. Жылі ў інтэрнаце па вул. Куляшова, а каля трох месяцаў таму пераехалі сюды. Паколькі ў нас маленькае дзіця, у кватэры значна зручней, хоць і ў інтэрнаце ўмовы добрыя».

Цэны на рынку на здымныя квадратныя метры кусаюцца — не кожны можа дазволіць, тым больш, калі нараджаецца дзіця. «Кошт арэнды жылля ў дзяржавы і прадпрыемства ніжэйшы. Гэта вялікая падтрымка. Пакоі прасторныя. Ёсць магчымасць збіраць на свае «квадраты», — дадала Інэса.

У Сям’і Анастасіі Прачкінай трое дзяцей: дзве дзяўчынкі і хлопчык. А яшчэ пухнаты прыгажун — кот. Атрымалі ключы яшчэ ў 2018 годзе, калі дом толькі засяляўся. Таксама да наваселля жылі ў інтэрнаце.

«Дом вельмі добры. У нас выдатная двухпакаёвая кватэра. Усё задавальняе, камфортна. Жывём з дня адкрыцця, засяліліся самымі першымі. Цяпер стаім на чарзе, чакаем сваё жыллё. Вядома, арэндная кватэра, якую прадаставіла прадпрыемства, абыходзіцца танней, чым здымаць у прыватнікаў. Тут адчуваем сябе як дома, прывыклі. Усё сваё, не трэба ні з кім кухню дзяліць», — распавяла шматдзетная мама.

Для яе яшчэ важна, што тут сям’я зарэгістраваная. «На здымным жыллё ніхто рэгістрацыю не зробіць. А з ёй лягчэй і ў дзіцячы сад, і ў школу зладзіць дзяцей. У мяне старэйшае дзіця ў другім класе, двое — ходзяць у дзіцячы садок. Школа — праз дарогу. Садок трохі далей, але мы ў яго пайшлі, яшчэ калі жылі ў інтэрнаце. Ён добры, таму не сталі перакладаць, хоць тут побач таксама, кажуць, нядрэнны сад», — адзначыла Анастасія.

Для шматдзетных бацькоў цана на арэнду кватэры пад’ёмная. «Хацелася б, каб яна была ніжэйшай, але пакуль спраўляемся. Самі зрабілі рамонт, перарабілі дзіцячую. У зале пераляпіла шпалеры — зрабіла пад сябе», — дадала суразмоўца.

У інтэрнаце яны з мужам жылі ў вельмі маленькім пакоі каля трох гадоў. Калі толькі нарадзілася другое дзіця, прапанавалі пераезд. «Вядома, вельмі задаволеная. Хацелася хутчэй справіць наваселле — катастрафічна не хапала месца. Тут у мяне ўжо царскія палаты», — падзялілася эмоцыямі жанчына.

Намеснік генеральнага дырэктара МЗКЦ Павел Огер расказаў, што ўсяго на прадпрыемстве працуе больш за 4 тыс. чалавек. У чарзе на паляпшэнне жыллёвых умоў стаяць каля 460-470 работнікаў. Прадпрыемства імкнецца ўсяляк іх падтрымаць. Так, на перыяд працоўных адносін прадастаўляецца пакой у інтэрнаце.

«У інтэрнаце пражываюць больш за 200 нашых работнікаў. Сёлета там праведзена цеплавая мадэрнізацыя, значна палепшаны ўмовы пражывання. Але, вядома, свая кватэра завадчанам больш па душы. Ёсць патрэба ў будаўніцтве жылля», — распавёў Павел Огер.

Што тычыцца дома па вул. Пляханава, то пасля капітальнага рамонту і рэканструкцыі ад ранейшага будынка засталіся толькі сцены. Унутры — усё новае. «Калі раней гэта быў інтэрнат калідорнага тыпу, то цяпер — два пад’езды на 40 кватэр, — трохі ўводзіць у курс справы намеснік генеральнага дырэктара прадпрыемства. — Жыхары пражываюць у камфортных умовах. Жыллё давалася для чаргавікоў. У іх ліку і спецыялісты, і кіраўнікі, і простыя рабочыя. Пры гэтым людзі не здымаюцца з агульнай чаргі і ў перспектыве могуць пабудаваць уласнае жыллё».

Павел Огер растлумачыў, што дом да цяперашняга часу знаходзіўся ва ўласнасці дзяржавы і быў прадастаўлены МЗКЦ у бязвыплатнае карыстанне. «Было некалькі зваротаў з нагоды кошту арэнды. Адзін з выхадаў, які мы ўбачылі, — папрасіць у дзяржавы перадаць нам кватэры ва ўласнасць. Гэта дасць магчымасць больш аператыўна кіраваць будынкам. Пры прыняцці рашэння аб выдзяленні жылля будзем мае права самі рэгуляваць адносіны», — адзначыў намеснік генеральнага дырэктара.

На прадпрыемстве разлічваюць, што дадзеная мера дасць магчымасць больш гнутка і якасна вырашаць жыллёвае пытанне для высокакваліфікаваных спецыялістаў. Гэта адзін з элементаў паляпшэння жыллёвых умоў для работнікаў МЗКЦ.

«Дом цалкам заселены. Жыллё карыстаецца попытам. Адна з прычын у тым, што тут размешчаны паўнавартасныя кватэры, дзе ў кожнай ёсць кухня, санвузлы, жылыя пакоі», — дадаў начальнік Упраўлення сацыяльнага забеспячэння і развіцця (УСЗіР) МЗКЦ Аляксандр Сілівончык.

Фота: БелТА