Святочнае
...З трыццаць першага на першае
Згадваць нам, пакуль і жыць,
Тыя справы, што завершаны,
Тыя справы, што вяршыць.
Быццам бы вярстою межавай
Час раскроіў каляндар,
І ўжо кожны з нас усцешаны
Вышынёй уласных мар.
Мары недзе даляглядзяцца,
А за даляглядам тым,
Можа, нешта з іх і спраўдзіцца,
Калі ж не — то не бяды.
Бо праз год усё паўторыцца —
Марыць будзем зноў вось так
Мы пра тое, што не спорыцца
І не вершыцца ніяк.
Ды няма нічога грэшнага
Ў тым, што шмат
не здзейсніў ты:
З трыццаць першага
На першае
З лішкам марыцца заўжды.
Анатоль ЗЭКАЎ
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?