Капрызы прыроды свята не сапсуюць!

«За­ла­тыя» подз­ві­гі ўкра­і­нак, за­ка­на­мер­ны под­ыум ты­ту­ла­ва­най прад­стаў­ні­цы Ка­зах­ста­на
і неста­біль­нае вы­ступ­лен­не на­шых юні­ё­раў

На юні­ёр­скім чэм­пі­я­на­це све­ту па бія­тло­не на­шы паў­днё­выя су­се­дзі вы­сту­па­юць вель­мі ўда­ла. У чар­го­вы дзень спа­бор­ніц­тваў скар­бон­ка збор­най Укра­і­ны па­поў­ні­ла­ся яшчэ ад­ным «зо­ла­там». Ужо дру­гую ін­ды­ві­ду­аль­ную гон­ку ў дзяў­чат вый­грае ўкра­ін­ка — у гэ­ты раз спар­тыў­ны лёс усміх­нуў­ся 21‑га­до­вай ура­джэн­цы Сум Юліі Жу­ра­вок.

На прэс-кан­фе­рэн­цыі дзяў­чы­на лі­та­раль­на свя­ці­ла­ся ад шчас­ця.

—Ушчып­ні­це мя­не хто-не­будзь, — з ад­кры­тай усмеш­кай ка­за­ла Юлія. — Да­гэ­туль не ве­рыц­ца, што гэ­та не сон. Ін­ды­ві­ду­аль­ная гон­ка — мой ка­нёк. Ня­даў­на ў гэ­тай дыс­цып­лі­не я за­ня­ла трэ­цяе мес­ца на юні­ёр­скім чэм­пі­я­на­це Еў­ро­пы, але гэ­та бы­ла не леп­шая мая гон­ка. Спат­рэ­біў­ся час, каб зра­зу­мець, што не атры­ма­ла­ся та­ды, каб не паў­та­рыць тое ж са­мае ў Мін­ску. Шчы­ра ка­жу­чы, не ду­ма­ла, што трап­лю на­ват у шас­цёр­ку леп­шых, бо на чэм­пі­я­на­це све­ту вель­мі сур'­ёз­ная кан­ку­рэн­цыя.

А вось брон­за­вы пры­зёр «ін­ды­ві­ду­ал­кі» Га­лі­на Віш­неў­ская з Ка­зах­ста­на, на­ад­ва­рот, ужо пры­звы­ча­і­ла­ся да ме­даль­ных сюр­пры­заў. Дзяў­чы­на пя­ты год за­пар зда­бы­вае ўзна­га­ро­ды на то­па­вых юні­ёр­скіх спа­бор­ніц­твах. Ле­тась, на­прык­лад, ста­на­ві­ла­ся чэм­пі­ён­кай све­ту ў гон­цы пе­ра­сле­да­ван­ня, а на зі­мо­вых юнац­кіх Алім­пій­скіх гуль­нях 2012‑га двой­чы ўзні­ма­ла­ся на п'е­дэс­тал. Між ін­шым, для 21‑га­до­вай ура­джэн­кі Ся­мі­па­ла­цін­ска гэ­та апош­ні юні­ёр­скі се­зон.

— Пе­ра­ход у «сень­ё­ры», на­пэў­на, не бы­вае лёг­кім. Гэ­та са­праў­ды скла­да­ны пра­цэс. Мне па­шан­ца­ва­ла з трэ­не­рам (Ра­фа­іль Мір­са­лі­маў. — Аўт.), які мя­не вель­мі пад­трым­лі­вае, ка­лі м­не неш­та не ўда­ец­ца на да­рос­лых спа­бор­ніц­твах. На жаль, ён не змог пры­ехаць у Мінск з‑за праб­лем з сэр­цам. Спа­дзя­ю­ся, мой ме­даль да­па­мо­жа яму хут­чэй па­пра­віц­ца.

Што да­ты­чыц­ца вы­ступ­лен­няў бе­ла­ру­сак, то леп­шай з на­шых дзяў­чат ста­ла На­стас­ся Ку­нец, якая з дзвю­ма хві­лі­на­мі штра­фу фі­ні­ша­ва­ла на 21‑м мес­цы. Ас­тат­нія бе­ла­рус­кі ў вы­ні­ко­вым пра­та­ко­ле раз­мяс­ці­лі­ся за ме­жа­мі трыц­цат­кі.

Да­рэ­чы, не са­мае «вет­лі­вае» на­двор'е — мок­ры, ліп­кі снег і шэ­рыя, цяж­кія хма­ры — не спа­ло­ха­лі са­праўд­ных ама­та­раў бія­тло­ну. Кам­пакт­ныя тры­бу­ны «Раў­бі­чаў» бы­лі амаль што цал­кам за­поў­не­ны. Ся­род гле­да­чоў асаб­лі­ва шмат бы­ло дзя­цей, якія ў пе­ра­пын­ках па­між гон­ка­мі ата­ка­ва­лі снеж­ныя на­сы­пы, руп­лі­ва ство­ра­ныя двор­ні­ка­мі. Чым не пля­цоў­ка для гуль­ні ў снеж­кі?

А вось бія­тла­ніс­ты не звяр­та­лі ўва­гу на кап­ры­зы пры­ро­ды, ад­зна­ча­ю­чы, што тра­са бы­ла «ра­бо­чай». Ды і ве­цер асаб­лі­вых праб­лем спарт­сме­нам не пры­но­сіў. У юні­ё­раў, між ін­шым, да­во­лі шмат бія­тла­ніс­таў ад­стра­ля­лі­ся «на нуль». Тры пры­за­выя мес­цы як­раз за­ня­лі вы­дат­ні­кі страль­бы — фран­цуз Арыс­тыд Бег, ра­сі­я­нін Аляк­сандр Дзя­дзю­хін і нар­ве­жац Ве­мунд Гу­ры­гард.

Бе­ла­рус­кія па­клон­ні­кі бія­тло­на асаб­лі­ва ўваж­лі­ва са­чы­лі за вы­ступ­лен­нем Вік­та­ра Крыў­ко і Мак­сі­ма Ва­раб'я, якія ме­лі най­боль­шыя шан­цы на под­ыум. Але з‑за двух про­ма­хаў на аг­ня­вых ру­бя­жах хлоп­цы змаг­лі прэ­тэн­да­ваць толь­кі на мес­ца ў дзя­сят­цы: Крыў­ко фі­ні­ша­ваў шос­тым, Ва­ра­бей — вось­мым.

Па­куль гэ­та леп­шыя вы­ступ­лен­ні бе­ла­рус­кіх юні­ё­раў на чэм­пі­я­на­це. Ча­ка­ем вы­ні­каў спрын­тар­скіх го­нак.

Да­ры­на ЗА­ПОЛЬ­СКАЯ.