Сеткавае выданне zviazda.by

8 Сакавіка — нагода парадаваць каханых жанчын падарункамі. А што менавіта падарыць дарагім і любімым — жонцы і маме, дочкам, цешчы і калегам, — паспрабуем разабрацца.

Надыходзячая вясна — самы час задумацца і спланаваць летні адпачынак дзяцей. Асабліва ўлічваючы той факт, што ў некаторыя лагеры пуцёўкі на самыя папулярныя першую і другую змены разлятаюцца ў першыя дні продажаў. Летась і сёлета ў заканадаўства, якое рэгулюе аздараўленне дзяцей, унесены шэраг змяненняў. Яны прадугледжваюць больш строгія патрабаванні да забеспячэння бяспекі, у тым ліку ў прыватных аздараўленчых лагерах. Разам з тым, сцвярджаюць спецыялісты, умовы атрымання пуцёўкі максімальна спрашчаюцца. У прыватнасці, цяпер бацькі могуць прэтэндаваць на яе не толькі па месцы работы. Пра навацыі ў аздараўленні расказалі спецыялісты.

Калі гаварыць аб якасці, праверанай часам, першае, што прыходзіць на думку, напэўна, кожнаму беларусу, — Мінскі трактарны завод. Прадпрыемства з багатай гісторыяй, МТЗ сёння з’яўляецца флагманам айчыннага машынабудавання, адным з лідараў на рынках Беларусі, Расіі і іншых краін СНД па вытворчасці сельскагаспадарчай тэхнікі. Аб аўтарытэце і даверы да прадукцыі прадпрыемства гаворыць мноства ўзнагарод, сярод якіх і Дзяржаўны знак якасці Беларусі. Карэспандэнты «Звязды» наведалі МТЗ, пабывалі ў цэхах завода і пастараліся высветліць, у чым сакрэт вытворчасці трактара BELARUS; даведацца, з чаго пачынаецца якасць.

«Марафон адзінства» не можа быць кропкай, для мяне асабіста гэта шматкроп’е. Такім меркаваннем падзяліўся дырэктар Палаца Рэспублікі Максім Прыхадоўскі.

Цяжка ацаніць глабальную з’яву, калі яна — звыклы фон твайго жыцця. Калі я была вучаніцай сярэдняй школы, іх песні ўвесь час гучалі па радыё і тэлебачанні і можна было папросту сустрэць артыстаў на вуліцах сталіцы.

1 сакавіка, напярэдадні гадавіны першай летапіснай згадкі пра Мінск 3 сакавіка 1067 года, у Мінскай гарадской ратушы адбыўся лекторый «Горад з паштоўкі», які аб’яднаў дзве лекцыі ад вядомых краязнаўцаў і даследчыкаў Мінска Вадзіма Зелянкова і Паўла Растоўцава.

Персанальныя фотавыстаўкі для Мінска не рэдкасць — аўтары маюць магчымасць рэгулярна праводзіць творчыя справаздачы. Калі-нікалі ладзяцца вялікія выставачныя праекты, дзе розныя фотаграфы знаёмяць са сваімі напрацоўкамі. Часцей гэта адбываецца на фестывалях і конкурсах, якія дазваляюць выстаўляцца і жывапісцам, і скульптарам, і майстрам дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва... А вось экспазіцый, дзе б плён прадстаўляў калектыў фатографаў, зусім мала.

Споўнілася 120 гадоў з дня нараджэння Міхася Сеўрука, мастака, які нарадзіўся ў Варшаве, значную частку жыцця правёў у Вільні, а затым жыў і працаваў у Нясвіжы, дзе і знайшоў спачын. Жывапісца, графіка, гравёра лічаць класікам беларускага мастацтва, хоць, зразумела, імя яго гучыць з вуснаў не толькі беларусаў.

Кажуць, штучны інтэлект, які пераможна крочыць па планеце, хутка зробіць незапатрабаванымі многія «інтэлігентныя» прафесіі. Але ён ніколі не зможа замяніць таго, хто стварае матэрыяльныя даброты, працуе рукамі. Нездарма менавіта пра людзей, якія могуць і ўмеюць якасна змайстраваць або падрамантаваць, у народзе спрадвеку кажуць — «залатыя рукі».

Чаму ў гэты перыяд варта атрымаць кансультацыю герыятра? На што павінны звяртаць увагу блізкія пажылых людзей? Што вядзе да заўчаснага старэння? Высвятляем з загадчыцай Мінскага гарадскога герыятрычнага цэнтра Ірынай Токаравай.