Сеткавае выданне zviazda.by

4 чэрвеня 1944 года разведчыкі-чырвонаармейцы вызвалілі вязняў «Лагера 12-тысячнікаў», віцебскага аналага гомельскіх «Азарычаў».

У Гродне адбыўся круглы стол «На шляху да Вялікай перамогі», прымеркаваны да гадавіны слаўнай даты. У рамках дыскусіі ўдзельнікі гаварылі аб дзейнасці раённых Саветаў дэпутатаў, якія працавалі над аднаўленнем мірнага жыцця ў 1944-1950 гады. Удзел у ім прынялі старшыня Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў Алена Пасюта, рэктар ГрДУ імя Янкі Купалы Ірына Кітурка, старшыні раённых Саветаў дэпутатаў, а таксама студэнты і выкладчыкі.

ЦЦП-1, які належыць ДП «Мінрайтэпласетка», зусім нядаўна ператварыўся са звычайнага шэрага вытворчага аб’екта ў арт-аб’ект, на якім да юбілею Перамогі з’явіліся выявы памятных месцаў Беларусі. Аб гэтым піша pristalica.by.

Ваенныя падзеі, якія адбываліся паблізу мясцовасці, дзе я нарадзіўся, пакінулі глыбокі след у маёй памяці. У 70-я гады яшчэ жыло даволі шмат аднавяскоўцаў, хто на сабе адчуў усе жахі вайны. Нехта з маіх землякоў змагаўся ў партызанскіх атрадах, ваяваў на фронце, а камусьці давялося жыць і выжываць пры акупацыйнай уладзе. Бывала, у нашай хаце вечарамі збіраліся суседзі, і тады пачыналіся развярэджваючыя сэрца ўспаміны, якія пакідалі свой глыбокі след, нараджалі самыя розныя пачуцці і адчуванні — ад шчыра спачувальных, суперажывальных да невыказна абуральных, гнеўных, пратэстуючых. У маёй памяці і цяпер жывуць тыя ўражлівыя, страшныя карціны, жывыя, эмацыянальна прачулыя і асобасна перажытыя эпізоды, пра якія распавядалі сведкі ваенных падзей, мае землякі. І сёння часам проста здзіўляешся, як можна было ўсё гэта вынесці, пераадолець тыя жудасныя выпрабаванні і, нягледзячы на перажытае, застацца людзьмі, не страціць веру ў лепшае, у чалавечнае, святлалюбнае.

Аснова Вялікай Перамогі

Лейтматывам выяўленчага мастацтва Беларусі першых пасляваенных дзесяцігоддзяў была, безумоўна, прага жыцця. Творцы апявалі мір, засяроджваючыся на тэмах стваральнай працы і кароткага каштоўнага адпачынку гараджаніна і вяскоўца. У ліку аўтараў, якія прысвяцілі сваю творчасць гэтаму кірунку, быў Адольф Гугель. 

Іх пісалі ў зямлянках і шпіталях, у акопах і пры хвілінным зацішшы на полі бою. Тысячы салдацкіх «трохкутнікаў» ляцелі па краіне, у кожным — любоў, каханне, пяшчота, трывога за блізкіх, нянавісць да ворага і бясконцая вера ў Перамогу.

Падзеі Вялікай Айчыннай вайны закранулі кожнага беларуса, адбіліся на жыцці кожнай сям’і, боль роднай зямлі перадаецца з пакалення ў пакаленне, а ўспаміны сведкаў служаць напамінам пра тое страшнае, што перажыў наш народ. Фотавыстаўка «Памяць у аб’ектыве — 80 гадоў подзвігу», прысвечаная юбілею Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне, працуе ў Мастацкай галерэі Міхаіла Савіцкага.