Сеткавае выданне zviazda.by

У канцы мінулага года Прэзідэнт Беларусі падпісаў закон, які спрашчае рэгістрацыю зямельных участкаў і здзелкі з імі, а таксама прадоўжыў да 1 студзеня 2028 года так званую зямельную амністыю. Тэма гэта ў беларусаў надзвычай надзённая, бо яшчэ цягам трох гадоў можна будзе па спрошчанай сістэме ўзаконіць самавольна занятыя кавалкі зямлі. А падобных выпадкаў па многіх прычынах (галоўная з якіх — што зямля побач з участкамі руплівых гаспадароў пуставала) у нашых вёсках нямала. І гэта пытанне — менавіта легалізацыя занятай калісьці нікому не патрэбнай на той момант зямлі — для нашых законапаслухмяных людзей надзвычай актуальнае. Прынамсі, на нядаўнім адзіным дні прыёму, які члены Савета Рэспублікі праводзілі ў Мінскай вобласці, «зямельная амністыя» была ў топе самых папулярных зваротаў.

Урад зацвердзіў памеры матэрыяльнай дапамогі, якая будзе выплачана ветэранам Вялікай Айчыннай вайны і іншым катэгорыям грамадзян да Дня Перамогі.

Лясная гаспадарка ў нашай краіне — галіна рэальнага сектара эканомікі, якая дынамічна развіваецца і вырашае найважнейшыя задачы аховы, абароны лясоў, рацыянальнага выкарыстання рэсурсаў, забяспечвае эканамічную, экалагічную і вытворчую бяспеку краіны. З боку кіраўніка дзяржавы ёй заўсёды ўдзялялася шмат увагі, паколькі Беларусь уваходзіць у дзясятку самых лясных дзяржаў Еўропы і, як неаднойчы падкрэсліваў Прэзідэнт, лес — гэта багацце, якім мы павінны рацыянальна і ашчадна карыстацца.

У зоне тэхніка-эканамічнага развіцця Пекіна пачалася патруляванне вуліц з удзелам робатаў-сабак і беспілотных аўтамабіляў, перадае «Жэньмінь жыбаа» анлайн».

У рубрыцы «Хроніка Вялікай Перамогі» дзень за днём разам са «Звяздой» далёкага 1945 года мы ідзём да светлай і святой даты 9 Мая.

«За ўсё, што ёсць у маім жыцці, я ўдзячны баскетболу. Я ўпэўнены і не сумняваюся, што шмат хто са мной пагодзіцца: не мы выбіраем баскетбол, а ён — нас», — кажа вядомы баскетбаліст, а сёння трэнер Андрэй Клемезь. Выбраўшы яго, баскетбол сапраўды не памыліўся. Андрэй Клемезь выступаў за нацыянальную зборную, пасля трэніраваў моцны БК «Гарызонт», лідара жаночага нацыянальнага чэмпіянату. А сёння спецыяліст трэніруе мужчынскую зборную U-14, створаную на базе Рэспубліканскага дзяржаўнага вучылішча алімпійскага рэзерву. Адметна, што менавіта ў гэтай установе ён пачынаў свой спартыўны шлях. Аб ролі вучылішча ў выхаванні новага пакалення спартсменаў і аб асаблівасцях трэнерскай працы Андрэй Клемезь распавёў «Звяздзе».

Калі прывык сачыць за гастролямі: хто прыязджае ў Беларусь і што прывозіць, — то будзеш гэта рабіць, незалежна ад таго, што першачарговая ўвага на айчынны творчы прадукт. Бо як ні круці, але па тым, што прапануе сёння культура, можна меркаваць пра ментальны стан людзей, сярод якіх жывеш. А гастролі — яшчэ і ўдакладненне нейкіх грамадскіх кірункаў праз культуру. Адзначце: у сакавіку 2025-га па гарадах Беларусі пройдзе гастрольны тур Луганскага акадэмічнага музычна-драматычнага тэатра імя М. Галубовіча з рок-операй «Распятае юнацтва», якая прысвечана гісторыі «Маладой гвардыі». Паказы прымеркаваны да — 80-годдзя Перамогі, 23 сакавіка праект пакажуць на сцэне «Белдзяржфілармоніі».

Не ўсе прыхільнікі паэзіі ведаюць пра Алеся Мілюця. Прычына ў тым, што пры жыцці ён так і не дачакаўся сваёй кніжкі. «Паэзія баразны» выйшла толькі ў 2003 годзе. Гэтая прычына вынікае з іншай, таксама важнай. Пастаянна жыў у сваёй роднай вёсцы Скорычы цяперашняга Карэліцкага раёна, у якой нарадзіўся 6 кастрычніка 1908 года. Скончыў усяго два класы пачатковай школы. Вучыцца далей перашкаджала штодзённая сялянская праца. Не толькі для выжывання, але, як пазней засведчаць лісты, дасланыя з фронту, і ў радасць сабе, бо любіў яе. А чаму застаўся самавукам, праўдзіва сказаў у вершы «Мая асвета»:

Хатынь... Назва невялікай беларускай вёскі Хатынь (унікальная назва, яна была адна такая ў нашай краіне) стала сімвалам пакут народа, з назоўніка ўласнага стала назоўнікам агульным, які абазначае тое, чаго ўвогуле не павінна быць у нармальным чалавечым свеце. Хатынь, мёртвая вёска, спаленая разам з людзьмі тымі, хто чалавечае аблічча страціў, хто не мае права людзьмі звацца, застанецца на стагоддзі ў падручніках гісторыі, у абвінаваўчых дакументах, у памяці наступных пакаленняў…

Жыхары Чэрыкава ўпісалі слаўныя старонкі ў гісторыю барацьбы беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў.