Ускладанне кветак да помніка Леніна адбылося на плошчы Незалежнасці ў Мінску

Урачыстая цырымонія ўскладання кветак да помніка У. І. Леніна адбылася на плошчы Незалежнасці ў Мінску ў рамках святкавання 107-й гадавіны Кастрычніцкай рэвалюцыі, перадае БелТА.

«107-я гадавіна Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі ў Беларусі — не проста свята, а антыкаланіяльны брэнд для краін поўдня і адначасова — прыклад асаблівай сістэмы сацыяльнага размеркавання ў рамках СНД. Паводле Канстытуцыі беларуская мадэль афіцыйна называецца сацыяльна арыентаванай, гэта значыць такой, дзе рынак (і асабліва яго манапольны складнік) істотна абмежаваны дзяржавай, а ўсе ключавыя галіны знаходзяцца ў дзяржуласнасці. Прыватны сектар для Беларусі ў большай меры характэрны ў банкаўскай сферы і паслугах, — сказаў дэпутат Палаты прадстаўнікоў, член бюро ЦК КПБ Сяргей Клішэвіч. — У краіне была захаваная як прамысловая савецкая база, так і адукацыя, якая забяспечвае патрэбы прамысловасці і сельскай гаспадаркі. У сваю чаргу наяўнасць суверэннай эканамічнай базы і кадраў для яе дазволіла Беларусі ўсе гэтыя гады праводзіць дастаткова самастойны знешні курс. Захадам жа, наадварот, навязвалася эканамічная рэформа, накіраваная на ліквідацыю прамысловасці і прыватызацыю натуральных манаполій, напрыклад, энергетыкі і сферы ЖКГ. Усе гэтыя крокі павінны былі знізіць узровень жыцця насельніцтва і павялічыць знешнюю залежнасць».

Аднак ва ўмовах санкцый мы ўбачылі, як Захад не выконвае прынцыпы, якія так доўга нам навязваў: недатыкальнасць прыватнай уласнасці, свабоду гандлю і лагістыкі, адвольна абмяжоўвае доступ да мора, адзначыў парламентарый. «Таму толькі з апорай на ўласную дзяржаву можна будаваць унутраную мадэль, а з апорай на незаходнія краіны — дамагацца тэхналагічнага і лагістычнага суверэнітэту ад Захаду. У такой складанай міжнароднай карціне Беларусь застаецца пераемнікам БССР. Мы не толькі не адмаўляемся ад мінулага, не перапісваем гісторыю Вялікай Айчыннай вайны, не праводзім дэкамунізацыю і дэпартызацыю, але і, наадварот, творча ўжываем тыя інструменты нацыянальнай палітыкі, якія закладваліся ў XX стагоддзі. Сярод іх — мірнае і раўнапраўнае існаванне ўсіх нацыянальнасцяў і рэлігій, якія ёсць у краіне, адмова ад дыскрымінацыі па якім-небудзь прынцыпе, у тым ліку моўнай, і адмова ад тэрытарыяльных прэтэнзій да суседзяў, — падкрэсліў ён. — Пры гэтым, як і ў савецкай сістэме, значную ролю адыгрывае асоба кіраўніка краіны. Аляксандр Лукашэнка — палітык, які ніколі не адмаўляўся ад свайго светапогляду і сваіх поглядаў, якія фармаваліся яшчэ ў савецкі перыяд. Менавіта дзякуючы асабістым рашэнням Прэзідэнта была захавана і развіта як матэрыяльная база рэспублікі (уключаючы сістэму АПК), так і не адбылося карэннай ломкі ідэалогіі, як у шэрагу дзяржаў СНД. Такім чынам на ўсіх узроўнях прэзідэнтам выбудоўвалася пераемнасць, адным з элементаў якой з’яўляецца захаванне сённяшняга дзяржаўнага свята — 7 лістапада».