Мінпрацы: 15-20% людзей старэйшага ўзросту ўцягнутыя ў валанцёрства

У Беларусі 15-20% людзей старэйшага ўзросту ўцягнутыя ў розныя віды валанцёрскай дзейнасці, распавёў намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення сацыяльнага абслугоўвання і сацыяльнай дапамогі Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Мікалай Арол.

«У цэлым, па розных сацыялагічных апытаннях, дадзеных Інстытута сацыялогіі Акадэміі навук, Белстата, 15-20% асоб старэйшага ўзросту ўцягнутыя ў розныя віды валанцёрскай дзейнасці, — сказаў Мікалай Арол. — Гэта розныя напрамкі: удзел у добраўпарадкаванні, дапамога жывёлам. Мне здаецца, гэта ў самым характары, менталітэце нашага народа».

Ён прывёў прыклад, калі пажылы чалавек, ідучы ў краму ці аптэку, заходзіць да такога ж суседу па лесвічнай пляцоўцы або дому і прапануе сваю дапамогу. Такі ўдзел, непасрэдная дапамога ў статыстыцы, вядома, не ўлічваецца.

Працягваючы тэму валанцёрскай дзейнасці, намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення адзначыў, што пры кожным тэрытарыяльным цэнтры сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва існуюць валанцёрскія атрады. Валанцёры срэбнага ўзросту арганізуюць работу клубнай, гуртковай дзейнасці па прынцыпе «Роўны навучае роўнага».

Мікалай Арол адзначыў важнасць такой формы работы. «Вельмі важна, калі чалавек, сам засвоіўшы нешта, выступае ў якасці валанцёра кіраўніком гуртка і зразумела, даступна ў свой вольны час навучае па розных напрамках: і танцах, і замежных мовах, і камп’ютарнай пісьменнасці», — сказаў ён.

Людзям сталага ўзросту – ветэранам, якія маюць патрэбу – аказваецца шэфская дапамога. Не абавязкова гэта сацыяльна-бытавая дапамога. Часта гаворка ідзе пра маральную, духоўную падтрымку: патэлефанаваць, прыйсці дадому.

Акрамя таго, уцягванне пажылых людзей у жыццё грамадства рэалізуецца і праз удзел у грамадскіх арганізацыях. Самая буйная – Беларускае грамадскае аб’яднанне ветэранаў – мае прадстаўніцтва ва ўсіх рэгіёнах краіны.