Напярэдадні юбілею нашага выдання працягваем праект «Алесі — 100: жанчыны, гісторыі, вокладкі».
Маладосць — пара мар і надзей, а таксама прыняцця сур’ёзных рашэнняў, якія паўплываюць на далейшы лёс. Пра выбар прафесіі, жыццёвыя планы і захапленні расказала «Алесі» пераможца конкурсу «Студэнт года-2023» па горадзе Мінску Юлія Левіна. Яна вучыцца на 4 курсе Беларускага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта, працуе медсястрой, а ў будучым хоча стаць анколагам. Акрамя гэтага, спявае і вучыць вакалу, працуе актрысай у тэатры і здымаецца ў кіно.
З дзяцінства Юлія захаплялася прафесіяй урача, лічыла яе высакароднай, назірала за дактарамі ў паліклініках і бальніцах. Сцвярджае, што не абышлося без генаў: дзядуля — нейрахірург, бабуля — неўрапатолаг. Усе родныя падтрымалі выбар дзяўчыны.
— Падрыхтоўка да ўступных экзаменаў была такая ж, як у многіх абітурыентаў. З 10 класа я пачала займацца з рэпетытарамі. Каб набраць такую вялікую колькасць балаў, трэба было напружана рыхтавацца. У мяне добра атрымалася справіцца з гэтым, — расказвае пра паступленне ў медыцынскі ўніверсітэт Юлія.
Самым складаным для студэнткі аказаўся першы курс: пераезд з роднага Брэста ў Мінск, новае жыццё ў інтэрнаце, шмат новых знаёмстваў. Але да вучобы ва ўніверсітэце, няпростых заданняў і вялікіх нагрузак Юлія прывыкла даволі хутка. Вучоба не выклікае цяжкасцяў і цяпер, наадварот, дзяўчына з захапленнем унікае ў новыя дысцыпліны.
— У мяне шмат прадметаў, якія вельмі падабаюцца. Гэта і отарыналарынгалогія, і афтальмалогія. Асабліва цікаўлюся анкалогіяй, але пакуль што вывучаю яе сама, бо ва ўніверсітэце курс пачнецца толькі ў наступным семестры.
Спецыяльнасць анколага вельмі важная ў сучасным свеце, не менш важнай застанецца і ў будучыні. Таму хачу стаць адукаваным спецыялістам, каб своечасова распазнаваць гэтую хваробу і дапамагаць людзям змагацца з ёю.
Юлія ўжо цяпер працуе ў бальніцы медсястрой. Па яе словах, атрыманы ў медыцынскай установе практычны вопыт будзе вельмі карысным для яе як для доктара ў будучым. Цяпер яна цалкам упэўненая ў правільнасці свайго выбару — няма сумненняў наконт абранай прафесіі.
— Я зразумела, наколькі вялікае значэнне мае кожнае звяно ў структуры аховы здароўя! Паспела папрацаваць санітаркай, цяпер уладкавалася медсястрой. Ёсць некаторыя складанасці — напрыклад, не ўсе пацыенты давяраюць студэнтам. А дарма! Маладыя спецыялісты часцей за ўсё акуратныя і асцярожныя, яны выслухаюць, падтрымаюць.
«У медыцыне працуюць надзвычай творчыя людзі», — упэўнена Юлія. Сярод студэнтаў БДМУ шмат харызматычных і таленавітых. Наша гераіня таксама актыўна ўдзельнічае ў розных мерапрыемствах.
— Тры гады я была вядучай на конкурсе «Студэнт года» . І не думала пра тое, каб у ім паўдзельнічаць. На чацвёртым курсе раптам вырашыла паспрабаваць. У медуніверсітэце заняла толькі 3-е месца. Падрыхтоўка да гарадскога этапу была складанай і напружанай. Дэфіле літаральна стала маім болем: складаней за ўсё аказалася доўга хадзіць на абцасах, — усміхаецца гераіня.
Конкурс «Студэнт года — 2023» падрыхтаваў для ўдзельнікаў шмат выпрабаванняў. Адным з іх было прадстаўленне свайго праекта. Юлія вырашыла, што прадставіць на разгляд журы конкурс талентаў сярод студэнтаў медыцынскага ўніверсітэта, які яна праводзіць ужо не першы год.
— Гэта сапраўды мая гордасць, бо я з дзяцінства марыла сабраць творчых людзей і даць ім магчымасць паказаць сябе. Конкурс аб’ядноўвае ўсе магчымыя жанры: танцавальны, вакальны, інструментальны і г. д. Сцэнарыі, праца з вядучымі, дэкарацыі, арганізацыя — усім гэтым я і займаюся. Але потым так прыемна чуць ад удзельнікаў словы падзякі!
Намаганні дзяўчыны ўвянчаліся заслужанымі перамогамі. Юлія Левіна заваявала 1-е месца ў конкурсе «Студэнт года — 2023» на мінскім гарадскім этапе і 2-е месца на фінальным, рэспубліканскім.
Акрамя актыўнай творчай дзейнасці ў сценах універсітэта, Юлія паспявае вучыць вакалу і працаваць актрысай у тэатры. Яна ўдзельнічала ў шматлікіх вакальных конкурсах і канцэртах: у адборы на дзіцячае «Еўрабачанне», конкурсе «Детская новая волна» ў «Артэку» і іншых.
— Вакальны і сцэнічны вопыт у мяне даволі вялікі. Палічыла, што магу перадаць яго іншым, — расказвае Юлія.
Як жа ўдаецца энергічнай дзяўчыне сумяшчаць працу, вучобу, творчыя праекты? Па словах Юліі, медсястрой яна працуе ў начныя змены, сваімі ведамі ў галіне вакалу дзеліцца ў абедзенны альбо вячэрні час.
— Актрысай увогуле стала выпадкова. Рэжысёр тэатра ўбачыў мае выступленні на дзіцячых вакальных конкурсах і звязаўся са мной праз выкладчыка ўніверсітэта. Прапанаваў паспрабаваць сябе ў ролі актрысы ў адным са спектакляў. Вось ужо чацвёрты год я выступаю ў тэатральных пастаноўках у Доме Масквы ў Мінску.
Юлія дзеліцца, што раней была занадта сціплым, нават заціснутым чалавекам, хоць і ўдзельнічала ў розных конкурсах і была на сцэне не раз. Дзяўчыне было цяжка выступаць з размоўным жанрам, праяўляць яркія эмоцыі, іграць некаторых персанажаў.
— Нават хацела адмовіцца ад працы ў тэатры, але вырашыла рызыкнуць. Пасля першага спектаклю былі зусім новыя ўражанні. Тэатр мне шмат чаго даў, дзякуючы яму навучылася камунікацыі, а таксама — не баяцца сцэны, выходзіць з няёмкіх сітуацый, імправізаваць.
У асноўным Юлія іграе дзіцячых персанажаў: робат Аліса, Пэпі Доўгаяпанчоха, лэдзі Баг і іншыя. Свабодна імправізуе і ўзаемадзейнічае з гледачамі.
— Цяпер спрабую здымацца ў кіно. Хутка выйдзе «Час суда» з маім удзелам. Гэта цікавы вопыт!
Пры такім напружаным графіку ў студэнткі амаль няма вольнага часу. Але гэта не праблема — Юлія натхняецца размовамі са сваімі пацыентамі, вучнямі па вакалу, калегамі ў тэатры і кіно.
А яшчэ яна вучыцца мастацтву жыць, стараецца захоўваць душэўную раўнавагу і не хвалявацца з-за дробязяў, бо як будучы доктар ведае: нервовае напружанне і стрэсы дрэнна адбіваюцца на стане чалавека.
— Таму галоўнае — берагчы здароўе, сваё і сваіх родных. Усім чытачам «Алесі» хачу пажадаць менавіта гэтага!
Юлія РАМАНЬКОВА
Фота аўтара
Давайце высветлім, пачым сёння наш галоўны прадукт «зімовага рацыёна», што ў асартыменце ў гэтым лістападзе і які від сала карыстаецца цяпер найбольшым попытам.
«Устаюць раней за ўсіх і пазней за ўсіх кладуцца»
...Як ламае сумеснае актыўнае пераабсталяванне жылля добрыя сем’і, я ведаю не па чутках.