Пад чароўным шкельцам

Аўтар гэтага зборніка вершаў ёміста апісала сябе некалькімі сказамі: “Захапляецца жывапісам, музыкай ды міфалогіяй. Любіць трапляць у “памежнае становішча”, падарожнічаць і спрачацца з цікавымі людзьмі. Не губляе надзею стаць такой, як марыла ў дзяцінстве”. Ужо пасля гэтай лаканічнай характарыстыкі можна “западозрыць”, што дэбютная кніга маладой паэткі ткая ж небанальная, як і яна сама. На старонках зборніка чытачы знойдуць як спавядальную, інтымную лірыку, так і філасофскія, постмадэрнісцкія творчыя пошукі. Тут ёсць асабістыя думкі і эмоцыі аўтара, выражаныя ў паэтычным слове, а таксама яе пераклады вершаў літаратараў розных краін: Эквадора, Непа­ла, Удмурціі, Туркменістана, Кітая. Святло і лёгкасць, смеласць і мужнасць перажыванняў, шчырасць і аголенасць пачуццяў магнетызуюц,  прыцягваюць да сабе такіх жа чуллівых і жывых натур з няспынным душэўным неспакоем, як і сама Юлія.

Жыць весела і лёгка,

Калі ты ёсць яшчэ «праектам чалавека».

Калі марыцца

Пасадзіць пальму,

Пабудаваць горад,

Разбіць сотні сэрцаў,

Знайсці матылька пад чароўным шкельцам.

Невыносна цяжка робіцца,

Калі зямля ўжо стамлёна дыхае пад нагамі.

Калі пальма ніяк не расце ў кадцы,

Горад рассыпаецца па цаглінцы

Ды аскепкі шкельца так глыбока ў сэрцы,

Што не бачыш танец

Запаветнага матылька.

Тады толькі і застаецца,

Што піць літрамі каву,

Папраўляць акуляры на пераноссі

Ды паўтараць як мантру:

«Уолту Дзіснэю паверыў толькі 301-ы крэдытор».