Мы прызвычаіліся, што валанцёрамі становяцца пераважна маладыя людзі.
Калі хварэюць бацькі.
Сярэдняя працягласць жыцця чалавека ўзрасла, і пытанне захавання маладосці мозгу сёння асабліва актуальнае.
«Вас наогул нікуды не возьмуць».
Кожны раз думаю: дзе, у якім месцы адладжаная праграма гэтага канкрэтнага жыцця, канкрэтнага лёсу дала збой?
Быць маладым ці старым — чалавек вырашае сам.
Так, вы не такiя, як раней, але гэта не падстава для дэпрэсii.
Стары чалавек тэлефануе па некалькі разоў на дзень з нязначных і надуманых прычын.
Сафі Фоетс-Ханэ з нямецкага горада Дзюсельдорфа працуе з пажылымі людзьмі ў якасці культур-герагога і распрацоўвае розныя праекты на тэму «Культура і ўзрост».
Старасць нясе ў сабе патэнцыял вопыту і клопату.