Я цябе паклікаў на спатканне...
У кожнага свой каляндар, лісткі адрываем па-свойму.
Каб не пакрыўдзіць людзей, якія стваралі гэту афішу, мы схавалі на здымку назву рэкламнага агенцтва.
Там, дзе Вязынка спіць у набрынялых снягах...
Недаступная сняжынка, я за ёй — яна далей...
Шчыра віншуем аднаго з найстарэйшых са звяздоўцаў!
Адным даспадобы неапальскі брыз, другім — на Канарах пад пальмамі цешыцца...
Там, дзе шумны горад поўніцца навагоднімі дзівосамі...
Чыё святло вядзе скрозь ноч мяне?
Я ўжо калісьці жыў І з гэтай рэчкі піў...
Зялёны яблык — нібы госць нязвычны.
Ліла у ліпені залева — перажылі, што ні кажы!
