Вы тут

Алена Ляўковіч


Мае Каласавіны. Экспрэсія ў дзень нараджэння Паэта
0 1604

Мае Каласавіны. Экспрэсія ў дзень нараджэння Паэта

Не ведаю, чаму, але гэтай восеньскай парой, калі хочацца чагосьці ва ўсіх сэнсах цёплага, я дастаю з кніжнай шафы кніжку менавіта Якуба Коласа. Вось зноў задумалася зараз: чаму? І, здаецца, нарэшце зразумела. З ім — як дома, у роднай хаце. Ён — свой.

Восень. Плачуць коцікі... Колькі іх — пакінутых на дачах і ў вёсках былымі гаспадарамі
0 1150

Восень. Плачуць коцікі... Колькі іх — пакінутых на дачах і ў вёсках былымі гаспадарамі

Учора наш Малыш адмучыўся. Дакладней, пайшоў на Вясёлку, як прынята цяпер казаць пра памерлых хатніх гадаванцаў.

Салодкі кастрычнік. Як жыццё ператвараецца ў тэхналагічны працэс
0 952

Салодкі кастрычнік. Як жыццё ператвараецца ў тэхналагічны працэс

У мінулую суботу на вясковай вуліцы было нешта незвычайнае і дагэтуль нябачанае — на ёй, пачынаючы ад паказальніка з назвай, выстраілася цэлая чарга вялікіх фур. Аб’язджаючы гэту працэсію, мы думалі-гадалі, што ж такое ім у нашай невялікай вёсцы спатрэбілася. 

Дараванне. Несвяточная гісторыя да Дня маці
0 1107

Дараванне. Несвяточная гісторыя да Дня маці

Гэтага сівога, крыху прыгорбленага дзядзьку я памятаю з самага дзяцінства. Пасля Вялікадня, у Наўскі чацвер, мы заўсёды ездзілі на могілкі да «далёкай» бабулі, мамінай маці, якая памерла зусім маладой, у 61 год. 

Апенькавыя выхадныя. Пра грыбы і не толькі
0 1097

Апенькавыя выхадныя. Пра грыбы і не толькі

У грыбы мы выправіліся нечакана самі для сябе. На пагоджыя выхадныя была процьма планаў: у вёсцы, як вядома, восень — работ восем, на градах стаялі нявыбраныя буракі і морква. Але ў нядзелю раніцай ледзь не хорам сказалі: «А давайце з’ездзім у лес!»

Формула даросласці. Пра тое, што не падкажа гугл
0 1372

Формула даросласці. Пра тое, што не падкажа гугл

Да Дня пажылых людзей я заўсёды старалася прывезці ім іхнія любімыя цукеркі — імпартныя, у пластыкавым акуратным пачку з бліскучай абгорткай, шакаладныя з цэльнымі арэхамі ўсярэдзіне. Кожны раз матуля спачатку ўздыхала: «Гэта ж дорага».

Сяброўка-восень, або некалькі нататак з дзённіка адпускніка, які не паехаў на мора
0 1528

Сяброўка-восень, або некалькі нататак з дзённіка адпускніка, які не паехаў на мора

Так, менавіта гэтак сёлета атрымалася — мора засталося няўбачаным. Не тое што магчымасці не было — ніхто не перашкаджаў, збірайся ды едзь сабе. Але ад адной толькі думкі аб далёкіх пераездах-самалётах, зборах-чамаданах станавілася ніякавата (можа, гэта ўзрост?).

За плячыма не насіць. Мы не здагадваемся, калі і якія веды спатрэбяцца нам у жыцці. Галоўнае — каб яны былі
0 2617

За плячыма не насіць. Мы не здагадваемся, калі і якія веды спатрэбяцца нам у жыцці. Галоўнае — каб яны былі

Зачапіліся ўчора з прыяцелькай за тэму выяўленчага мастацтва. Яна была нядаўна ў Нарвегіі, расказвала пра самы вялікі музей Манэ. «Каторага — Эдуарда ці Клода?» — спыталася ў яе. «Таго, што «Крык» напісаў...» — «Дык гэта ж Мунк». — «Во, дакладна Мунк.

Калі мялеюць рэкі. Самае важнае ўсё роўна застаецца
0 2533

Калі мялеюць рэкі. Самае важнае ўсё роўна застаецца

«Цётка Лена, паехалі з намі на рэчку!» — клікалі малыя ў мінулыя спякотныя выхадныя. Ісці было далекавата — па ўсёй доўгай вясковай вуліцы, пасля яшчэ праз колішнюю балацянку. Але вабіла перспектыва апынуцца ў цяньку каля вады, дый пытанне бяспекі было не апошнім. 

Бойцеся разявакі з тэлефонам. І не чакайце ад яго дапамогі
0 2443

Бойцеся разявакі з тэлефонам. І не чакайце ад яго дапамогі

Ведаеце, што мяне больш за ўсё ўразіла ў жудаснай трагедыі, якая адбылася днямі ў прыгарадзе Махачкалы, дзе адбыўся выбух на запраўцы, у выніку якога загінулі больш за семдзесят чалавек? Не гэта лічба і не колькасць пацярпелых, якіх больш за сотню, і ці ўсе з іх выжывуць, невядома. 

Зазірніце ў пашпарт. Калі табе не дваццаць пяць, не варта скакаць на «тарзанцы»
0 2821

Зазірніце ў пашпарт. Калі табе не дваццаць пяць, не варта скакаць на «тарзанцы»

Ратавальнікам дажджы дабавілі работы, пэўна, як нікому больш. І справа не толькі ў ліквідацыі наступстваў непагадзі. Пасля даждоў пайшлі грыбы, а значыць, пачынаецца сезон зніклых грыбнікоў.  

Свае-чужыя. Навука жыць па-суседску ў спадчыну не перадаецца?
0 3522

Свае-чужыя. Навука жыць па-суседску ў спадчыну не перадаецца?

Толькі выйшла з непрацяглага адпачынку, думаю, якую б тэму ў калонцы закрануць, а тут прыходзіць у пісьме на электронную пошту падказка. Піша Наталля з суседняга з нашым Стаўбцоўскага раёна. Не скардзіцца — проста дзеліцца тым, што хвалюе. Тэма — вяскова-дачная і, як для мяне, дык надзвычай для нашага часу тыповая і актуальная

Выбар рэдакцыі

Грамадства

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Час клопату садаводаў: на якія сарты пладовых і ягадных культур варта звярнуць увагу?

Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.

Культура

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Чым сёлета будзе здзіўляць наведвальнікаў «Славянскі базар у Віцебску»?

Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».