Я столькі разоў бачыў восень на гэтай зямлі!
Малечай калісьці шукаў жалуды пад дубамі,
Падлеткам дзяўчыне дарыў залатыя лісткі,
А сёння — з унукамі крочу старымі шляхамі.
Адвечнай дарогай прыходзяць зіма і вясна,
І шчодрае лета свае падарункі прыносіць.
На гэтай дарозе нікому прыпынкаў няма,
І людзі траву забыцця ўздоўж дарогі не косяць.
Спасылкі
[1] https://zviazda.by/be/tags/yaugen-pyasecki
[2] https://zviazda.by/be/kultura
[3] https://zviazda.by/be/litaratura
[4] https://zviazda.by/be/tags/fotaslova-yaugena-pyaseckaga