Тэлераман — гэта, наогул, фармат тэлевізійных шматсерыйных фільмаў родам з французскай Канады, аналаг лацінаамерыканскіх «мыльных опер». Аднак, пакуль яшчэ канчаткова не развеяўся ў шэрых буднях рамантычны флёр Дня ўсіх закаханых, успомнім пра іншыя тэлевізійныя раманы са шчаслівым фіналам — гісторыі вядомых сямейных пар, якія склаліся ўнутры або дзякуючы тэлебачанню.
Ён — тэлерэжысёр, кліпмейкер і меламан са стажам, яна — журналістка і вядучая музычных тэлепраграм, а ў тандэме яны не толькі бацькі дзвюх дачок, але і стваральнікі шэрагу папулярных праектаў і «хросныя феі» мноства беларускіх артыстаў і калектываў. Яны разам — можна па-добраму пазайздросціць — 26 гадоў! «Плюс яшчэ год «у граху», — іранічна ўдакладняе Аксана Вечар. Прычым «разам» — увесь гэты час літаральна 24 гадзіны ў суткі, і на працы, і дома. Зразумела, многім з нас таксама хацелася б валодаць сакрэтам трывалай сям'і: як за такі працяглы час не стаміцца адно ад аднаго?
— А тут расказваць няма чаго, — сцвярджае Аксана Вечар. — За ўсе мінулыя гады мы кожны год, уявіце, умудраліся забыцца пра дзень уласнага вяселля. Успаміналі праз тыдзень, праз некалькі дзён, у лепшым выпадку назаўтра, а саму дату, як назнарок, прапускалі — хіба што на 15 і 25 гадоў паставілі сабе гэткія памятныя зарубкі на мозг, каб больш ці менш урачыста адзначыць... Гэта я да чаго вяду: мы не адчуваем, што мінула «столькі часу», мы яго наогул не заўважаем. Напэўна, уважліва сочыш за часам і вядзеш яго ўлік, калі цябе нешта стамляе — а ў нашым выпадку ўсё адбываецца неяк само сабой... Але, безумоўна, гэткае маё трансцэндэнтальнае тлумачэнне не адмяняе простых, прыземленых рэчаў. Напрыклад, таго, што ў сям'і патрэбна бязмежнае цярпенне — вядома, мы не такая ідэальная пара, што без адзінага папроку вытрымае 24 гадзіны твар да твару, проста мноства нашых спрэчак застаецца «за кадрам». І ўсё ж чым растлумачыць, што за больш як чвэрць веку мы не стаміліся быць побач? Ведаеце, ёсць такі цудоўны фільм «Хто падставіў труса Роджэра», і калі ў мульцяшнай прыгажуні Джэсікі Рэбіт пытаюцца, што яна знайшла ў трусіку, тая адказвае: «Вы не разумееце — з ім весела!» Гэта фармулёўка насамрэч многае тлумачыць, у прыватнасці, у маім выпадку. Бо каханне — такая рэч, якая з часам трансфармуецца ў нешта іншае, але гэта разумееш толькі з узростам. Нядаўна Толя мне сказаў: «Аксанка, ты такі класны сябар!» І гэта, між іншым, таксама дарагога каштуе, бо іншае сяброўства лепшае за падлеткавыя мілаванні...
— Мабыць, за столькі гадоў у вашай сям'і склаліся агульныя звычкі, традыцыі?
— Мы ў гэтым сэнсе зусім няўдзячная пара: ніякіх там абавязковых нядзельных абедаў з дзецьмі або вячэрніх пасядзелак пры свечках з келіхам віна — усе гэтыя рамантычныя кіношныя штампы прайшлі міма нас, — смяюцца Вечары.
Спявак і аранжыроўшчык, тэлевядучы і прадстаўнік Беларусі на «Еўрабачанні» Тэа (Юрый Вашчук) і спявачка, тэлевядучая, бізнес-лэдзі Вольга Рыжыкава насамрэч знаёмыя ўжо больш як 10 гадоў — з таго часу, як учарашняя школьніца Вольга пад сцэнічным псеўданімам DANA толькі-толькі выйшла на беларускую музычную сцэну. Але тады далей за ўзаемную сімпатыю справа не зайшла. Блізкія стасункі завязаліся толькі ў 2014 годзе, а агульны сямейны стаж у пары пакуль што сціплы — усяго 1,5 года.
Напэўна, толькі лянівы не чуў забаўную гісторыю пра тое, як Юрый Вашчук падбіраў для будучай жонкі заручальны пярсцёнак, каб прапанова рукі і сэрца стала для яе сюрпрызам: «Я схітрыў — пакуль рабіў Вользе масаж рук, незаўважна зняў патрэбныя меркі і ўжо з імі пабег у ювелірную краму». А саму прапанову спявак і тэлевядучы зрабіў падчас адпачынку ў Егіпце, на беразе мора, пад вельмі прыгожы захад сонца — рамантыка, дый годзе! Натуральна, што Вольга ў адказ не цягнула час з какетлівым «я падумаю», а адразу пагадзілася — і летам 2015-га пара згуляла вяселле.
З леташняй вясны маладыя людзі разам і дома, і на працы — у эфіры праграмы «Добрай раніцы, Беларусь!», — і, мяркуючы па сумеснай рамантычнай кампазіцыі «Нам очень», такое становішча іх больш чым задавальняе.
У цяперашні, ва ўсіх сэнсах бягучы, час службовы раман Юліі Радзьковай і Уладзіміра Пярцова — нібы насуперак модзе на імклівасць, гэткая класічная схема стасункаў. Фундамент для будучай сям'і быў закладзены амаль 10 гадоў таму, калі Юлія вяла навіны на СТБ, а Уладзімір узначальваў дырэкцыю тэлеканала «РТР-Беларусь» — абодва каналы размяшчаліся ў адным будынку, таму іх супрацоўнікі сустракаліся часта. Зрэшты, яшчэ некалькі гадоў маладыя людзі прыглядаліся адно да аднаго, хадзілі на спатканні — і толькі пераканаўшыся ў сіле і трываласці пачуццяў, накіраваліся ў ЗАГС. Цяпер Юлія вядзе інфармацыйныя выпускі на «Беларусь 1», Уладзімір жа кіруе нацыянальным прадстаўніцтвам Міждзяржаўнай тэлерадыёкампаніі «МІР».
— Вы ўсю дарогу — калегі, але не саслужыўцы. Гэта так супала або працаваць у розных структурах для вас прынцыпова?
— Так, гэта прынцыповая пазіцыя, — пагаджаецца Юлія Пярцова, — бо ўсё ж хочацца размежаваць сям'ю і працу. Безумоўна, здорава, што ў нас адна прафесія, — бо наконт асвятлення адной і той жа падзеі ў нас можа быць сваё меркаванне, і цікава ім падзяліцца, у нечым паспрачацца, а ў нечым спытаць парады. Я лічу мужа прафесіяналам сваёй справы і давяраю яго чуццю і ацэнкам. З іншага боку, часам не ўдаецца абстрагавацца ад працы, мы як тэлевізійнікі, бывае, яшчэ нейкі час не «пераключаемся» з асабліва важнай тэмы і нясём гэта ў сям'ю. Але стараемся часцей усё ж адпачываць і займацца ўласнымі справамі — напрыклад, налета наша дачка пойдзе ў школу, так што бацькоўскага клопату хапае.
Нават калі іхнія каналы выступаюць прамымі сапернікамі — скажам, у час прафесійнага конкурсу «Тэлевяршыня» — Пярцовы заўжды горача падтрымліваюць адно аднаго. «Калі я перамагаю, муж радуецца за мяне, і наадварот. Так што хваравітай канкурэнцыі ў нас няма, толькі здаровая», — смяецца Юлія.
А яшчэ сям'я стараецца, нягледзячы на працоўную загрузку, больш часу бавіць разам. У Пярцовых ёсць улюбёная традыцыя — падарожнічаць усім утраіх на аўто. «Калі гаворка пра выхадныя дні, то гэта паездкі па Беларусі — часта ездзім у Віцебск, які вельмі любім; калі ж наперадзе ўвесь водпуск, то збіраемся ў Італію, дзе нам заўжды ўтульна і камфортна, і там ужо шмат сяброў. Ездзім туды штогод, але кожны раз пракладваем новы маршрут, каб паглядзець розныя гарады і бліжэй пазнаёміцца з рознымі культурнымі традыцыямі».
Кіраўнік папулярнай праграмы «Добрай раніцы, Беларусь!» Алена Дзяшкевіч і эканамічны аглядальнік АТН, вядучы праграм «Сфера інтарэсаў», «Навіны эканомікі», «Эканоміка дня» Сяргей Воляк у сценах Белтэлерадыёкампаніі амаль не перасякаліся, хоць Сяргей якраз у ранішнім «тэлебудзільніку» вёў эканамічную рубрыку. «Візуальна я, вядома, ведала, што ёсць такі вядучы, але думала чамусьці, што яго імя Павел, — відаць, па аналогіі з гумарыстам Пашам Волям, — прызнаецца Алена. — А наогул мы пазнаёміліся ў сацыяльных сетках. Спачатку «перасякаліся» ў нейкіх запісах, каментарыях, потым дадалі адно аднаго ў сябры, а далей ужо бліжэй пазнаёміліся ў жыцці — і ўсё...»
Насамрэч гэта «ўсё» ўключае не толькі гармонію і разуменне паміж Аленай і Сяргеем, але і сяброўства іх дзяцей ад мінулых шлюбаў. Цяпер іх пяцёра і яны адна сям'я, у якой няма ўстаноўкі «не вяртацца дома да тэмы працы».
— Безумоўна, людзям цікавей, дый прасцей быць разам, калі твая другая палавінка не проста выслухае твае рабочыя навіны, а зразумее і адчуе гэтыя рэчы на больш глыбокім, тонкім узроўні. Для нас гэта важна — абменьвацца меркаваннямі, калі мы глядзім перадачы беларускіх або замежных каналаў. Напэўна, у гэтым і ёсць адзін з сакрэтаў трывалай, паспяховай сям'і — нам заўжды цікава размаўляць адно з адным, дзяліцца прафесійнымі назіраннямі, у тым ліку пры дзецях і разам з дзецьмі, якія растуць у гэткай тэлевізійнай атмасферы і прызвычайваюцца выказваць і адстойваць свае думкі.
На працы Алене і Сяргею няма калі не тое што абмеркаваць бягучыя навіны, але і проста сустрэцца. «Добра, калі раз на месяц убачымся ў ліфце або ў калідоры», — жартуе тэлевізійная пара. Але калі выпадае перадышка, яны стараюцца належаць толькі сям'і і дзецям. Напрыклад, у Волякаў ёсць звычка падарожнічаць разам — а перад чарговай паездкай ладзіцца гульня, дзе кожны па чарзе прыгадвае факты і ўражанні ад мінулага падарожжа, і хто ўспомніць больш за ўсіх, той і выйграў. «Мы шмат смяёмся, згадваючы некаторыя моманты, і гэта гульня дазваляе не толькі ў думках наноў перажыць мінулыя вандроўкі, але і нам стаць бліжэй адно да аднаго», — з цеплынёй расказвае Алена Воляк.
Насамрэч, вядома, гэта далёка не поўны спіс — на беларускім тэлебачанні ўтварыліся дзясяткі сем'яў. Як, зрэшты, і ў многіх іншых вялікіх кампаніях і арганізацыях, бо службовы раман — з'ява, якая не залежыць ад месца, часу і ўзросту...
Вікторыя ЦЕЛЯШУК
Фота: прэс-служба БТРК і з асабістых архіваў герояў
Спасылкі
[1] https://zviazda.by/be/tags/viktoryya-celyashuk
[2] https://zviazda.by/be/medyya
[3] https://zviazda.by/be/kaleydaskop
[4] https://zviazda.by/be/teletydzen
[5] https://zviazda.by/be/tags/telebachanne
[6] https://zviazda.by/be/tags/aksana-vechar
[7] https://zviazda.by/be/tags/yuryy-vashchuk
[8] https://zviazda.by/be/tags/volga-ryzhykava
[9] https://zviazda.by/be/tags/yuliya-radzkova
[10] https://zviazda.by/be/tags/uladzimir-pyarcou
[11] https://zviazda.by/be/tags/alena-dzyashkevich
[12] https://zviazda.by/be/tags/syargey-volyak
[13] https://zviazda.by/be/tags/teletydzen