Восень, кастрычнік, пачатак бабінага лета. У такую пару мне шанцуе на сустрэчы з цікавымі, больш за тое — шчаслівымі людзьмі. Шпацыруючы па вёсцы Тарасава Мінскага раёна, я назіраў, як сямейная пара дружна ўвіхалася каля садовага дрэва, ашчадна здымаючы чырвоныя яблыкі. З добрым настроем, весела гаспадары складвалі ў кошыкі спелую садавіну. І мне закарцела адчыніць брамку, бліжэй пазнаёміцца з імі.
Віктар і Людміла Дробышы — так завуць маіх герояў — ветліва запрасілі на свой утульны і прыгожы падворак, пачаставалі налітымі сокам папяроўкамі, расказалі пра сёлетні ўраджай, які выдаўся надзіва шчодры, падзяліліся сакрэтамі доўгага сямейнага жыцця. Слова за словам — і я даведаўся, што Віктар Цімафеевіч амаль сорак гадоў працаваў у саўгасе «Ждановічы» слесарам па рамонце газавага прамысловага абсталявання, Людміла Аляксандраўна працавала ў сістэме гандлю. Калі яны выйшлі на заслужаны адпачынак, пабудавалі ў вёсцы свой дом і пераехалі сюды на сталае жыццё. А яшчэ Віктар і Людміла не прамінулі расказаць, што сёлета ў іх незвычайны год — пяцьдзясят гадоў сумеснага жыцця. Шчыра кажучы, я не адразу паверыў у гэты красамоўны біяграфічны факт — надта маладыя ў іх твары і юначыя агеньчыкі ў вачах. Я палічыў сваім абавязкам запрасіць іх папазіраваць, каб зрабіць «вясельны» партрэт на фоне раскошнай восені.
Анатоль КЛЯШЧУК
Фота аўтара
Фіналістка праекта «Акадэмія талентаў» на АНТ — пра творчасць і жыццё.
Амаль тысяча дзвесце чалавек сабраліся, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
