Дар'я ГАРБАЧОВА, Валерыя РЫМЧОНАК, Карына ШЧУР і Ангеліна КУДЛАЧ таксама, як і 59 хлопцаў (менавіта столькі аказалася на першым курсе юнакоў), да паступлення прайшлі праз розныя выпрабаванні: медкамісію, тэсты на прафпрыдатнасць, гутарку з псіхолагам, здачу нарматываў па фізпадрыхтоўцы і іншыя. Цяпер дні іх курсанцкага жыцця распісаныя па хвілінах. Як ставяцца да выбару прафесіі бацькі дзяўчат? Як ім вучоба на факультэце? Якія дысцыпліны самыя любімыя?
Васямнаццацігадовая Дар'я Гарбачова з аграгарадка Турэц Чэрвеньскага раёна ўпэўнена, што ў будучыні стане... палкоўнікам! Зараз для сябе яна абрала спецыяльнасць «Інфакамунікацыйныя тэхналогіі». Курсантка прызнаецца, што прафесійны шлях ёй дапамог выбраць старэйшы брат, які служыць у спецназе.
— Ён часта дзяліўся цікавымі момантамі, звязанымі са службай, мяне гэта прываблівала. Да таго ж мой дзядуля таксама быў вайсковец, служыў на падводнай лодцы, так што, можна сказаць, у нас сямейная дынастыя. Памятаю, калі я сказала матулі пра цвёрды намер паступаць на ваенны факультэт, яна вельмі перажывала, але цяпер супакоілася. Лічу, што прафесія вайскоўца дысцыплінуе і арганізоўвае. Акрамя таго, ёсць нейкая рамантыка ў тым, як выглядае дзяўчына ў форме з пагонамі на плячах...
Дар'я падзялілася, што да залічэння на ваенны факультэт паўгода працавала над сваёй фізічнай падрыхтоўкай штодзень. Дзякуючы гэтаму цяпер ёй лягчэй даецца выкананне розных нарматываў.
— Таксама ў мяне атрымліваецца вучыцца «на выдатна», таму я часам маю прывілеі ў выглядзе дадатковых звальненняў. Увогуле, вучобе мы ўдзяляем шмат часу, мне больш за ўсё падабаюцца ваенныя дысцыпліны. З дзяўчатамі жывём у асобным блоку ў інтэрнаце. У вызначаны час маем магчымасць патэлефанаваць родным, — падзялілася студэнтка.
Сямнаццацігадовая Валерыя Рымчонак з Віцебска вучыцца на той жа спецыяльнасці, што і Дар'я. Са спортам сябруе ўжо шмат гадоў, таму выкананне нарматываў для паступлення прайшло для яе без узмоцненай падрыхтоўкі. Ваенны факультэт БДУІР дзяўчына лічыць для сябе вельмі перспектыўным, таму і намаганні для далейшай рэалізацыі ў кар'еры прыкладае немалыя.
— Яшчэ ў дзяцінстве зразумела, што буду ваеннай. Глядзела фільмы пра вайну і ўяўляла сябе на месцы герояў, а калі пасталела, жаданне трапіць у гэтую сферу толькі ўзмацнілася. Вызначыўшыся з установай адукацыі, вельмі перажывала, былі сумненні ва ўласных магчымасцях. Хваляванне заставалася, нават калі прыйшло ўсведамленне, што маю высокія балы для залічэння на курс — амаль 350. У мяне ёсць дакладнае разуменне, што хачу служыць на карысць нашай краіны. Спадзяюся, усё атрымаецца, — кажа Валерыя.
Дарэчы, наша гераіня найлепшая ў вучобе на курсе, яна бярэ ўдзел у розных спартыўных спаборніцтвах, дзе займае прызавыя месцы. Родных Валерыя бачыць часта: «Часам нават засумаваць не паспяваю (усміхаецца). Вучыцца на ваенным факультэце няцяжка, наадварот, падабаюцца дысцыпліна, дакладны распарадак дня».
Курсанткі Карына Шчур і Ангеліна Кудлач разам адвучыліся ў кадэцкім вучылішчы, а пасля вырашылі паступаць на ваенны факультэт.
— Бацькі да апошняга думалі, што аддам перавагу звычайнай ВНУ. Але я зрабіла па-свойму. Фізічная падрыхтоўка пры паступленні была адным з галоўных аспектаў, падчас курса маладога байца нас правяралі на трываласць. Цяжкія для мяне аказаліся выпрабаванні з бронекамізэлькай. Але я з усім справілася, паступіла на спецыяльнасць «Вылічальныя машыны, сістэмы і сеткі» і вельмі гэтаму рада. У мяне ёсць мэта — даслужыць да высокага звання ў ваеннай справе, — падзялілася сямнаццацігадовая Карына.
Васямнаццацігадовай мінчанцы Ангеліне Кудлач абраць прафесію па душы дапамог прыклад старэйшага пакалення. Яе дзядуля служыў у органах унутраных спраў. Рашэнне адвучыцца ў кадэцкім вучылішчы падтрымала і матуля:
— Пасля вучобы ў гэтай установе задумалася: ці варта працягваць? Але адразу ж адказала сабе — так, ніякія цяжкасці мяне не палохаюць. Ведала, што пры паступленні на ваенны факультэт БДУІР будзе няпроста. Але мне пашанцавала, з боку родных была велізарная падтрымка. Навучацца ваенным дысцыплінам мне па душы. Упэўнена, што сюды лепш паступаць хлопцам і дзяўчатам з моцным характарам, тым, хто гатовы развівацца і духоўна, і фізічна.
Дар'я ШЛАПАКОВА
Фота з архіва Валерыі Рымчонак
А разам з імі навучанне, сацпакет і нават жыллё.
Беларусь — адзін з сусветных лідараў у галіне здабычы і глыбокай перапрацоўкі торфу.
«Мы зацікаўлены, каб да нас прыязджалі».
