«Звязда» тры гады таму ўжо пісала пра бацюшку, які здымае ролікі і шукае кантакт з моладдзю дзеля крушэння стэрэатыпаў аб праваслаўі, якія моцна замацаваліся ў савецкі, постсавецкі час і цяпер працягваюць жыццё ў форме мемаў. Змест пастаянны, форма ж залежыць ад часу. Мова маладога пакалення значна адрозніваецца ад мовы іх бацькоў. Таму, каб дасканала растлумачыць чалавеку тыя ці іншыя ўстойлівыя рэчы, трэба знаходзіцца ў адной плоскасці з суб'ектам. Айцец Аляксандр Кухта знайшоў новы ракурс на праваслаўе, абраўшы форму падачы кантэнту цераз YouTube.
Бацюшка адкажа#А праграмістыка пачакае
Вырас Аляксандр у звычайнай сям'і. І вучыўся ў ліцэі БДУ, рыхтуючы сябе да прафесіі праграміста. Але паралельна з гэтым малады чалавек адчуваў, што «ягонае, сапраўднае» дзесьці побач... З 16 гадоў Аляксандр прыслужваў у храме. З гэтага ўзросту юнак пачаў сурьёзна задумвацца пра веру.
— Не так страшна, калі бацькі не водзяць дзіця ў храм. Дрэнна, калі яны самі, дарослыя, не імкнуцца да духоўнага жыцця. Дзіця не асэнсоўвае таго, што адбываецца навокал, і калі бацькі самі сур'ёзна не ставяцца да Царквы, прыходзяць на службу, бо так ім сказалі бабулі, то які сэнс? Крута, калі сям'я ходзіць у храм, вядома ж і дзіця бяруць з сабой, а тое, тым часам, звыкаецца з абстаноўкай. Але сапраўднае асэнсаванне прысутнасці Бога прыходзіць у больш дарослым узросце. Чалавек сам знаходзіць веру, цераз свае памылкі, прайшоўшы па-свойму няпросты шлях. У мяне ёсць маленькі сын, спадзяюся, што ў будучым ён таксама захоча пайсці па маіх слядах. Але — выбар за ім.
— Сям'я дапамагае здымаць ролікі?
— Мая сям'я мяне трывае, і за гэта ім вялікі дзякуй.
Хто «не ў тэме», падумае: ну як гэта? Няўжо ў бацюшкі часу не хапае на сям'ю? Здымаць ролікі — адна справа. Падтрымліваць свой YouTube-канал — ужо іншая, і гэта не забава, а карпатлівая праца, якая з'ядае час імкліва. Даводзіцца траціць на стварэнне аднаго толькі выпуску больш за 30 рабочых гадзін. Зразумела, што, калі ты праводзіш так шмат часу на студыі, а цябе чакаюць дома жонка і сын, то гэта не зусім нармальна. Тут варта падумаць, што важней. Цяпер наш бацюшка-блогер «збавіў
хуткасць»: скараціў час на падрыхтоўку ролікаў і нават адмовіўся ад некаторых праектаў. YouTube — цудоўна, але ж побач бяжыць сапраўднае жыццё...
Ламаем хэйтарскія стэрэатыпы
Перш чым здымаць, айцец Аляксандр пачаў думаць, на якую аўдыторыю будзе працаваць і якім чынам да яе звяртацца. Для таго каб быць зразуметым у пэўным асяроддзі, варта ведаць яго культурны код, адчуваць пакаленне. Да падлеткаў усталяваць культурны код не атрымалася, у полі зроку аказаліся равеснікі бацюшкі. Справа ў тым, што людзі 25—30 гадоў па статыстыцы найбольш актыўна наведваюць YouTube. Гэта аблегчыла работу, але не зменшыла яе аб'ёму. Назву абыгралі: «Batushka адкажа», а фармат выпускаў нагадвае відэа-дзённік інтэлектуальнага характару. Асноўная задача: пакрокава, максімальна проста і з прыкладамі паказаць чалавеку, што сабой уяўляе праваслаўная вера. Што яна зусім не такая, як яе сёння звыклі прадстаўляць у мемах. За што спалілі на вогнішчы Бруна і кананізавалі апошняга цара Расійскай імперыі? Што агульнага ёсць паміж навукай і рэлігіяй? Што насамрэч такое пост? Тэмы ролікаў самыя розныя, але ў аснове кожнай ляжыць грунтоўнае і сістэмнае тлумачэнне законаў і правілаў, якімі могуць напужаць «усёведныя» бабулькі і тыя, хто любіць шукаць ва ўсім палітычныя і карыслівыя матывы.
Мова блогера адпавядае аўдыторыі — сучасныя модныя словы, адпаведна падрыхтаваныя жарты, іронія, метафары, добрыя мемы. Айцец Аляксандр абраў рускую мову, таму што яго канал праглядаюць не толькі ў Беларусі.
— Прыходзіцца бачыць паведамленні з іранічным адценнем. Калі трапляюцца складаныя пытанні, і я не ведаю, што адказаць, то напраўляю чалавека на праект «Бацюшка Анлайн». Часцей гучаць тэмы асабістага, інтымнага характару. Я не вырашаю сямейныя канфлікты праз інтэрнэт, не стаўлю «дыягназ» той ці іншай сітуацыі такім чынам. Кожная гісторыя — суб'ектыўная і патрабуе індывідуальнага падыходу да чалавека. Дыстанцыйна, у паведамленні, складана змясціць неабходную параду. У інтэрнэце мая справа, у першую чаргу, гаварыць пра Бога.
Даводзілася атрымліваць паведамленні ад няверуючых людзей з пазітыўнай ацэнкай роліка. Дзесьці класна абыграна, цікава растлумачана і без лішняга пафасу. Прыемна чытаць такія каментарыі, бо, хто ведае, чалавек праглядзіць адзін-два ролікі, затым палезе гугліць факты (хоць бы дзеля пацвярджэння таго, аб чым кажа бацюшка-блогер), тым самым паглыбляючыся ў тэму. Мэта ў гэтым і заключаецца.
Праглядаючы відэа маладога бацюшкі-блогера, адчуваеш свежы погляд на хрысціянства. Многія дзівяцца з такога стылю, хтосьці проста цікавіцца, ёсць і тыя, хто не прымае такі радыкальны ход.
— Усім падабацца немагчыма. Калі ёсць якія непаразуменні між людзьмі, то гэта залежыць ад таго, у якім ракурсе яны глядзяць на адну і тую ж рэч. Дзецям тлумачаць фізіку на простых прыкладах, якія, у сваю чаргу, не ўспрымаюцца ўсур'ёз на вучоным узроўні.
...Выключыць YouTube і паехаць у Міханавічы
Вёска Міханавічы невялікая, таму прыход храма Дзімітрыя Растоўскага, у якім айцец Аляксандр служыць у якасці памочніка настаяцеля, досыць сціплы. Бацюшка прызнаецца, што непаразуменняў з прыхаджанамі няма, вельмі хутка ўсталяваліся добрыя, даверлівыя адносіны, нягледзячы на тое, што бацюшка малады. Айцец Аляксандр — іерэй, скончыў Мінскую духоўную семінарыю і магістратуру Мінскай духоўнай акадэміі.
— Былі на Святой Зямлі?
— Не, у Іерусалім калі і давядзецца паехаць, то ў якасці звычайнага турыста: з фоцікам і без рызы.
Я ўстаю, каб развітацца, айцец Аляксандр сядае за ноўт: зноў вывучае праграмаванне, адно другому не перашкаджае, тым больш што блогеру без гэтага складана.
Кацярына Касцевіч
Фота Аляксандра Ружачкі
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.