Канфлікт у Керчанскім праліве вачыма абывацеля

Падзеі ў Керчанскім праліве значна абвастрылі і так няпростыя адносіны Расіі і Украіны. У гэтай калонцы будзе мінімум палітыкі — толькі жыццёвая сітуацыя, у якой з-за таго, што адбылося, апынуўся наш карэспандэнт.

Хутка я іду ў адпачынак. Рашэнне для зімы не самае папулярнае, але вельмі доўгачаканае і жыццёва неабходнае. Сядзець у такую пару года ў Мінску — згубна для псіхікі, бо шэрасць і нестабільнасць надвор'я дакладна не паляпшае настрой.

Вырашылі невялікай кампаніяй пад Новы год паехаць у Львоў. Прычыны? Віза — не патрэбна, горад — выдатны, атмасфера — казачная, грошы — для выезду за мяжу і праўда невялікія.

Ведаючы шчырую любоў беларусаў да Украіны, вырашылі не зацягваць: да сярэдзіны лістапада былі набыты чыгуначныя білеты туды, а авіябілеты — назад, не забыліся перавесці і перадаплату за кватэру. Здавалася, застаецца толькі грыўні купіць.

І тут адбываюцца вядомыя падзеі ў Керчанскім праліве. З'яўляюцца падрабязнасці, відэазапісы, каментарыі з двух бакоў. На самай справе журналіста даволі цяжка здзівіць — выяўляецца прафесійная дэфармацыя.

Таму і навіна аб магчымым увядзенні ваеннага становішча ва Украіне была ўспрынятая будзённа: на жаль, спрэчныя сітуацыі і рэакцыя на іх для сучаснага свету сталі дадзенасцю і нават штодзённасцю.

А вось пацвярджэнне ваеннага становішча ў літаральным сэнсе прымусіла ачуцца — гэта ж і мяне датычыцца! Далей былі прачытаны без перабольшання дзясяткі навін аб падрабязнасцях, каб разабрацца і зразумець, што рабіць далей.

Уважлівыя чытачы, якія сочаць за сусветным парадкам дня і здагадваюцца, да чаго я вяду сваё апавяданне, могуць перапыніць мяне: але ж ваеннае становішча ўведзена не на ўсёй тэрыторыі Украіны, а ў Вінніцкай, Луганскай, Мікалаеўскай, Адэскай, Сумскай, Харкаўскай, Чарнігаўскай і Херсонскай абласцях, а таксама ва ўнутраных водах Азова-Керчанскага праліва.

Сапраўды, той жа Львоў або Кіеў застаецца адкрытым для падарожжаў, а вось перад паездкай, напрыклад, у Адэсу, чалавек, магчыма, задумаецца.

Нагадаю, ваеннае становішча простымі словамі — гэта вельмі сур'ёзная сітуацыя, якая накладае на тэрыторыю пэўную колькасць лімітаў. Хоць прэзідэнт Украіны Пётр Парашэнка ў інтэрв'ю тэлеканалам ужо паабяцаў, што пасля ўвядзення такога становішча абмежаванняў канстытуцыйных правоў грамадзян не будзе.

Аднак матэрыял усё ж пра іншае: што рабіць беларусам, якія, як і я, хацелі правесці навагоднія святы ва Украіне? Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны ў Беларусі Ігар Кізім у інтэрв'ю tut.bу падкрэсліў: «Беларусы могуць спакойна адпраўляцца на ўкраінскую тэрыторыю».

Сапраўдная мудрасць народа (гэта сказана без сарказму) сканцэнтравана ў каментарыях да навін. Так, пад матэрыялам на адным папулярным гарадскім партале было сказана: «Рабяты, баяцца сапраўды не трэба — хто ездзіць ва Украіну, той ведае, наколькі там добра ставяцца да беларусаў».

І адразу ў процівагу адказ: «Так, стаўленне цёплае, але што гэта за адпачынак такі, калі ты прыязджаеш і вымушана адсочваеш усе навіны? Бо ў адпачынку многія хочуць адгарадзіцца ад вонкавай мітусні, выдыхнуць і, нарэшце, расслабіцца. Ці рэальна гэта ў падобнай сітуацыі?»

І не так важна, што гэта за горад, што гэта за вобласць, трапляе яна пад ваеннае становішча ці не — тут узнікае чарада пытанняў, якія пачынаюцца са слоў «А што, калі?».

Сама сітуацыя, акрамя шчырага спачування людзям, выклікае пачуццё татальнай няўпэўненасці, якое слаба паддаецца логіцы. Што рабіць, якое рашэнне прыняць — вяртаць грошы ці ўсё-ткі паехаць, — я, напрыклад, зараз адказаць на гэтыя пытанні не магу. Чаму? Таму што я не ведаю, што будзе далей. Ды і хто ведае?

А як бы ў такой сітуацыі паступілі вы?

Ігар КАРПІН