232 чалавекі ў канцы верасня 75 гадоў таму збеглі з працоўнага лагера ў Навагрудку пасля больш як года нямецкага палону. То былі апошнія яўрэі гэтай зямлі і самыя масавыя і паспяховыя ўцёкі ў акупаванай Еўропе.
Мітынг-рэквіем з гэтай нагоды арганізавалі на тэрыторыі экспазіцыі «Музей яўрэйскага супраціўлення». Нашчадкі тых, хто капаў тунэль да волі, з'ехаліся з розных краін, каб на свае вочы пабачыць мясціны, дзе іх родныя выратавалі сваё жыццё, і аддаць даніну павагі мужнасці вязняў. Разам з жыхарамі Навагрудка яны запалілі сімвалічныя 75 свечак. Дзясяткі свечак устанавілі і на Сцяне памяці побач з імяннымі таблічкамі ўцекачоў.
— Вайна — гэта заўжды страх, боль і ахвяры, калі дзеці застаюцца сіротамі, а бацькі рана сівеюць. У гады Вялікай Айчыннай вайны Навагрудчына згубіла больш за 45 тысяч мірных жыхароў. Страшнай старонкай гісторыі стаў Халакост. Аднак людзі не скарыліся, а сталі змагацца. Яркі прыклад гэтага — яўрэйскае супраціўленне, — выказаўся Анатоль МАРКЕВІЧ, старшыня Навагрудскага райвыканкама. — Нават у тых страшных умовах людзі паказалі волю да свабоды і жыцця. Сёння яны знаходзяцца ў розных краінах, якія сталі для іх другой радзімай. Аднак мы ўпэўнены, што іх карані засталіся на навагрудскай зямлі.
Ірына СІДАРОК
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
