Анонс свежага нумару “Голасу Радзімы”

Калі продак Фёдара Дастаеўскага не вызначыўся ў Клецкай бітве 5 жніўня 1506 года, то за што ж тады ў кастрычніку 1506-га Даніла Рцішчаў меў вялікую міласць ад пінскага князя Фёдара?

У тым, што сталіцай юбілейнага, 25-га Дня беларускага пісьменства стаў сёлета палескі горад Іванава, ёсць заслуга й вялікага рускага пісьменніка Фёдара Дастаеўскага. Бо з тамтэйшых мясцін, з сяла Дастоева, мы ведаем, пайшлі карані роду Дастаеўскіх. А што было да таго? Ці можна лічыць Фёдара Міхайлавіча нашым супляменнікам? Як увогуле трапілі на Беларусь ягоныя продкі? А ці не ўдзельнічаў Даніла Рцішчаў, нашчадак знатнага татарына Аслана-Чэлябі-мурзы з Залатой Арды, у знакамітай Клецкай бітве 5 жніўня 1506 года – ужо супраць татараў, на баку войскаў ВКЛ пад кіраўніцтвам Міхаіла Глінскага? Мы спрабуем адшукаць адказы на гэтыя пытанні. А таксама высветліць: як у Дастоеве ідуць справы з аднаўленнем родавай сядзібы Дастаеўскіх.

У працяг “матываў” Дня беларускага пісьменства, які праходзіць пад знакам Года малой радзімы, газета расказвае пра фотаальбом “Тураў. Давыд-Гарадок. Скарбы Палесся” ды ініцыятара культурна-краязнаўчага праекту, харэографа Міколу Котава (тэкст “Рупліўцы з Палесся”), пра ўдзел беларускіх кнігавыдаўцоў у нядаўняй 25-й Пекінскай Міжнароднай кніжнай выставе-кірмашы, пра пашырэнне беларускай літаратурнай прысутнасці ў Азербайджане. Тым часам і беларусы з замежжа робяць шмат, каб у свеце больш ведалі пра Беларусь. Напрыклад, Саюз беларусаў Латвіі выступіў адным з арганізатараў конкурсу юных талентаў у прымежнай Латгаліі, на якім лепшыя выканаўцы атрымалі “пуцёўкі ў Галівуд” (артыкул “Юныя зоркі з Латгаліі”). А ў Цюмені наш супляменнік Раман Фёдараў – адзін з вядомых даследчыкаў гісторыі асваення Сібіры. Пра тое, як гасцяваў ён у Цюмені, чытайце артыкул “І ў Сібіры мы – суродзічы”. Дарэчы, родавыя карані навукоўца па маці – з вёскі Крыловічы пад цяперашнім Дзяржынскам, а вядомы акцёр 20-30-х гадоў Уладзімір Крыловіч – ягоны стрыечны дзядуля.

Трохі рамантычная гісторыя пра тое, як у БелАЗа з’явілся ўкраінская сяброўка Белазорка з прыгожым спартыўным майданчыкам, і пра ўдзел у тым праекце суполкі “Голас Радзімы” з Мікалаева (якой кіруе Таццяна Дзяменнікава, родам з Глускага раёна) – артыкул “БелАЗ і Білозірка”. Як ураджэнец Дуброўна Міхаіл Рыбакоў падарыў (разам з вядомымі дзеячамі беларускай культуры) фэсту “Дняпроўскія галасы ў Дуброўне” сваю песню – чытайце тэкст “Як нараджалася песня”. Дарэчы, і мастачка з Ізраіля Любоў Мінковіч, якая нарадзілася ў Мінску, таксама ўмее быць шчодрай. Цэлую выставу сваіх твораў пад назвай “Сны моей Родины” яна падарыла Нацыянальнаму гістарычнаму музею Беларусі (тэкст “Выстава ў падарунак”). Ёсць у нумары й аповед пра Вячаслава Ігнаценку, беларускага мастака з Кішынёва (“На Бацькаўшчыне добра мастаку”). Але самая-самая інтрыга чакае вас напрыканцы нумара, схаваная пад загалоўкам “Даўным-даўно, яшчэ да Герадота” і падзагалоўкам “На беларускім Палессі знойдзена такое, чаго яшчэ нідзе й ніколі не бачылі”. Аказваецца, гэта…

Прыемнага чытання вам па ўсім свеце, паважаныя супляменнікі!

Іван Ждановіч, галоўны рэдактар газеты “Голас Радзімы”

PDF-версія нумара