У вёсцы Даколь кладуць новы асфальт. Значыць, вёска жыве. Яна немалая. Хоць і тут, вядома, ёсць свае праблемы, найперш дэмаграфічныя. Аднак пра іх гаварыць сёння мы не будзем, бо прыехалі ў гэтыя маляўнічыя мясціны з выключна прыемнай місіяй — уручыць наш галоўны прыз па выніках падпіскі на 3 квартал і 2-е паўгоддзе. Узнагароду — 30-літровую дубовую бочку — зрабілі народныя майстры-ўмельцы з Любаншчыны, а пераможца падпісной кампаніі жыве ў суседнім Глускім раёне, што, праўда, ужо на Магілёўшчыне.
Святлана Мікалаеўна Герасімчук, загадчыца Калаціцкага дзіцячага садка, і яе муж Мікалай Іванавіч, ляснік мясцовага лясніцтва, выпісваюць і чытаюць «Звязду» ўжо гадоў 10.
— Раней мы выпісвалі многа выданняў, я 15 гадоў выкладала ў нашай Дакольскай школе рускую мову і літаратуру, таму чытала многа. Праўда, «Звязды» ў гэтым спісе не было. Але аднойчы муж, вярнуўшыся з працы, сказаў, што «Звязда», газета на роднай мове, карыстаецца цікавасцю ў яго на рабоце, у лясніцтве. «Трэба выпісаць яе і дахаты», — сказаў ён. Вось з таго часу мы і сябруем з «роднай газетай на роднай мове».
— Пасля таго як паменела дзяцей у нашай школе, — працягвае Святлана Мікалаеўна, — яна закрылася, я стала працаваць у нашым дзіцячым садку, а калі закрыўся і ён — перайшла на працу ў такі ж садок у суседняй вёсцы. Падзей было шмат — «Звязда» заставалася.
Раней Святлана Мікалаеўна і Мікалай Іванавіч не праяўлялі вялікай цікавасці да падпісной кампаніі — выпісвалі газету і ўсё. А сёлета вясной вырашылі паспрабаваць. Тым больш што да розыгрышу прапаноўваўся патрэбны ў гаспадарцы мотаблок.
Мотаблок выйграць не ўдалося — затое дастаўся набор сельгасінвентару (таксама нялішні, бо ёсць жа агарод).
— Муж сказаў: ну і добра: у цябе работа маларухомая, значыць, будзеш больш завіхацца ў градах, раз такая справа, — смяецца Святлана Мікалаеўна. — Так і атрымалася. У гэтую падпіску, — працягвае яна, — думаем: снарад двойчы ў адну варонку не трапляе. Але ж — дубовая бочка! Адправілі купон. А днямі патэлефанавалі з рэдакцыі — вось было здзіўленне...
Сапраўды, снарад, можа, і не падае два разы ў адно месца, але ўдача... Яна заўсёды побач з чалавекам. Проста трэба зрабіць ёй насустрач хоць бы маленькі крок. Вось як зрабілі гэта Герасімчукі.
Мікалай Іванавіч, які на кароткі момант далучыўся да нашай размовы, кажа, што ў газеце яго цікавяць найперш матэрыялы на міжнародную тэматыку: «Што ў свеце робіцца», напрыклад. «А наогул, — кажа ён, — газету проста прыемна чытаць».
Святлана Мікалаеўна з'яўляецца дэпутатам Калаціцкага сельскага Савета, і лагічна, што яна выдзяляе нашу ўкладку «Мясцовае самакіраванне», таксама — нашу пастаянную рубрыку «Крынічка»,
дзе «ёсць усё тое, што цікавіць чалавека на зямлі»...
Хай шчасціць ім, людзям на зямлі!
Анатоль Сланеўскі
Фота Яўгена Пясецкага
Сумесныя праекты ядзерных тэхналогій.
У парадку дня — зацвярджэнне Канцэпцыі нацбяспекі і Ваеннай дактрыны.
