Прывялі малодшых на гурток. Нейкая іх сяброўка:
— Ану, двайняткі, усміхніцеся!
Яны паслухмяна ўсміхнуліся. Яна:
— Так, гэта Вера, гэта Поля.
Я здзіўлена:
— Ты што, іх па ўсмешках вызначаеш?
— Па зубах.
— Як гэта?
— У Веры трох зубоў няма, а ў Полі — двух.
Па-мойму, гэта геніяльна.
Вера ўстала чуць свет. Поля, як звычайна, спіць да ўпору.
Вера, не ведаючы, чым заняцца:
— Шкада, што мы двайняткі, а не трайняткі.
Я:
— Чаму?
— Ну так бы адна спала, а я б з другой гуляла.
— А калі б дзве спалі?
— Тады няхай бы былі чацвярняткі.
Па-мойму, прасцей разбудзіць Полю.
Павел ХОЛАД
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Актрыса НАДТ імя М. Горкага — пра шлях да сцэны і натхненне.
Тата і мама — два самыя важныя чалавекі ў жыцці кожнага дзіцяці.