Пасля чаго пачаў пісаць казкі, байкі, гумарыстычныя апавяданні. Цяпер падпалкоўнік Віталь Карпінскі больш падобны на станоўчага героя казкі ці быліны. Тры гады, як ён завяршыў кар'еру ў міліцыі, дзе апошнім часам працаваў намеснікам начальніка ўпраўлення ідэалагічнай работы і кадравага забеспячэння УУС Гомельскага аблвыканкама. Сёння ў яго зусім іншая пасада. Ён узначальвае Гусевіцкі сельскі дом культуры, што ў Буда-Кашалёўскім раёне. І з прыкметным задавальненнем займаецца справай, якая цешыць душу.
Пра такіх кажуць: шавец, кравец, каваль, стругаль... Які пры гэтым на дудзе грае і песні спявае. І іншых заахвочвае да таго ж. Для дэманстрацыі на разнастайных святах-кірмашах зрабіў Віталь вялізную механічную цацку-атракцыён «Курачкі-нясушкі». Гаворыць, маленькія дзеці ў захапленні:
— Я кручу ручку — драўляныя курачкі танцуюць, пасля чаго выпадае яечка з імем нясушкі. Дзіця бярэ яго і кладзе ў хатку з імем курачкі. Дзверцы хаткі механічна адчыняюцца, малы засоўвае туды руку і дастае цацку.
Майстар на ўсе рукі, ён робіць шыкоўныя дэкаратыўныя пано ў тэхніцы піраграфіі і розныя прыкладныя рэчы. Іх безліч. Гэта і незвычайныя дамкі для птушак, і драўляныя цацкі, і самыя сапраўдныя ткацкія станкі. Апошнія былі дастаўлены ў Гомельскую абласную бібліятэку, дзе народны ўмелец ладзіў прэзентацыю. Тут заклалі аснову ручніка, які будуць ткаць на працягу найбліжэйшых дзён усёй грамадой. Калі што, можаце зазірнуць і сваю нітку ў тканіну прасунуць. Увогуле ж ініцыятыва «Адродзім ручнік разам» рэалізуецца ў Буда-Кашалёўскім раёне ў межах праекта «Садзейнічанне развіццю на мясцовым узроўні ў Рэспубліцы Беларусь», які фінансуецца ЕС і рэалізоўваецца па Праграме развіцця ААН (ПРААН).
Пад цэнтр ткацтва выдзелена частка памяшкання Гусевіцкага сельскага дома культуры, дзе поўным ходам ідзе рамонт. У цэнтра будзе чатыры філіялы. Акрамя таго, тут пачне працаваць творчая майстэрня, дзе можна будзе адрэстаўраваць старыя і зрабіць новыя ткацкія станкі, а таксама сувеніры з дрэва. Напрыклад, такія, як дэманструе Віталь Карпінскі: цацкі, свістулькі, карціны... Майстар называе сябе бацькам ідэі, а маці, гаворыць — старшыня Буда-Кашалёўскага райсавета Алена Алексіна:
— У праекце «Створым ручнік разам» Алена Іванаўна адыграла вельмі значную ролю. У нас быў праект «Гісторыя маёй сям'і». Ён захапіў увесь Буда-Кашалёўскі раён. Мы з жонкай і дзецьмі тады сталі пераможцамі. Мае творчыя ідэі раённыя ўлады заўважылі, падтрымалі і дапамаглі дакументальна аформіць ініцыятыву, якая ўрэшце вырасла ў праект. Яго летась ацанілі прадстаўнікі Еўрапейскага саюза і выдалі грант у памеры 23 тысяч еўра. Шмат увагі плануем аддаваць метадычнай рабоце. Будзем збіраць і фіксаваць на фота ўсе захаваныя да нашых дзён ручнікі ў раёне. Работа гэта складаная, таму што нават у дзвюх суседніх вёсках ткалі розныя ўзоры. Там ёсць што аналізаваць і вывучаць. Сістэматызуем вынікі, а потым і за кнігу па традыцыйным ткацтве можна будзе ўзяцца.
Планы ў майстра вялікія, як і традыцыйны беларускі ручнік, даўжыня якога была чатыры метры. Сёння Віталь Карпінскі разам з калегамі саткалі пяць ручнікоў. Самым каштоўным, усміхаецца, застаецца першы, шэрага колеру:
— Такія ніткі на той час былі. Потым саткаў вясельны ручнік для старэйшага сына, які жаніўся. Увогуле ж у мяне тры сыны. Пакуль складана сказаць, якім атрымаецца наша калектыўнае палатно. Галоўнае, што яно будзе выткана з добрых думак і пажаданняў. Яны ўвасобяцца ва ўзорах, што сімвалізуюць дастатак, дабрабыт і здароўе.
Ірына АСТАШКЕВІЧ
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
Васілеўскія такія: на Зямлі і ў космасе ліхія!
