У Віцебску ў пад'ездзе шматпавярховага жылога дома ўжо трэці месяц няма ўваходных металічных дзвярэй. Яны «таямнічым чынам» зніклі. Адпаведна, не працуе і дамафон. Фірма, якая абслугоўвае запорна-перагаворную прыладу (такую афіцыйную назву маюць дзверы і дамафонная сістэма), прапанавала людзям скінуцца на новыя. Кошт іх ацанілі ў 600 рублёў. Ці маюць яны рацыю? У сітуацыі разбіраўся карэспандэнт «Звязды».
Уважліва чытайце дамову!
Па сутнасці, у аналагічнае становішча могуць трапіць усе жыльцы пад'ездаў з дамафоннай сістэмай.
Жыльцы 6-га пад'езда дома №15 па праспекце Люднікава раніцай у пачатку ліпеня, выходзячы з пад'езда, не ўбачылі свае дзверы.
«Розыгрыш? Каму спатрэбілася красці дзвярное палатно? Каб здаць у металалом? Але ж дзверы не пацягнуць у пункт нарыхтоўкі металу?» — такія пытанні людзі задавалі адзін аднаму. І спадзяваліся, што або «жартаўнікі» вернуць дзверы, або міліцыя знойдзе зладзеяў. Ішоў час, а дзверы так і не вярнуліся на месца.
Аўтар гэтых радкоў апытаў некалькі жыхароў пад'езда. Прасіў паказаць дамову з фірмай, якая абслугоўвае дзверы і дамафонную сістэму. Але людзі нават не памятаюць дакладна, у якім прыкладна годзе ўсталявалі дзверы. Дамовы таксама не знайшлі.
У фірме, зразумела, ёсць адпаведныя дакументы. У прыватнасці, дамова на тэхнічнае абслугоўванне была заключана ў верасні 2005 года з прадстаўніцай жыльцоў пад'езда.
Наконт таго, ці павінны жыльцы аплачваць устаноўку новых дзвярэй, ёсць адпаведныя пункты ў дамове. Там сказана, што «пры фактах вандалізму і крадзяжу рамонтныя работы ажыццяўляюцца за кошт жыльцоў пад'езда...»
Крымінальную справу не завялі
Па каментарый карэспандэнт звярнуўся ў адміністрацыю Кастрычніцкага раёна Віцебска.
У афіцыйным адказе адзначалася, што фірма запэўніла: плата за тэхнічнае абслугоўванне запорна-перагаворнай прылады, пакуль яна тэхнічна няспраўная, налічвацца не будзе. Дарэчы, жыльцы былі вельмі здзіўленыя тым, што ў «жыроўцы» за ліпень у радку пра карыстанне запорна-перагаворнай прыладай была прапісана сума — больш за 9000 рублёў (да дэнамінацыі).
Аказваецца, з-за невысокага астаткавага кошту скрадзенага абсталявання (да 10 базавых велічынь) аддзелам унутраных спраў раёна прынята рашэнне аб адмове ва ўзбуджэнні крымінальнай справы. У адміністрацыі канстатавалі пры гэтым, што мерапрыемствы па пошуку працягваюцца. І ў выпадку ўстанаўлення вінаватага яго прыцягнуць да адміністрацыйнай адказнасці.
Знаёмы пракурорскі работнік адзначыў, што ў аддзеле міліцыі насамрэч мелі права не заводзіць справу. Але ж, калі жыльцы ўсё-такі незадаволеныя гэтым, яны могуць напісаць калектыўную скаргу.
У размове з журналістам некаторыя з жыхароў казалі, што падазраюць аднаго з суседзяў. Скажам так, праблемнага. Такія, напэўна, ёсць у многіх дамах. Яны любяць пашумець з сябрамі, кураць на пляцоўках, хоць, як вядома, гэта забаронена. Актывістка з ліку жыльцоў успомніла, што ў таго суседа няма ключа ад дамафоннай сістэмы. І ён шмат разоў нават ноччу тэлефанаваў ёй і іншым, каб трапіць дадому. Можа, вырашыў спрасціць сабе доступ да жылля?
Зноў збіраюць грошы
На жаль, з тым самым «падазроным» пагаварыць мне не ўдалося. Разумею яго суседзяў па пад'ездзе, якія, верагодна, баяцца помсты. Адна з жанчын нават сказала, што здагадваецца, дзе дзверы. Паводле яе версіі, яны... у падвале. (Маўляў, той жа праблемны сусед і намякнуў.)
Перад публікацыяй стала вядома, што жыльцы збіраюць па 20 рублёў з кватэры, бо ўжо не могуць цярпець, што іх пад'езд ператварыўся ў «прахадны двор».
Спадзяюцца, што новыя дзверы будуць надзейнымі, і іх цяжка будзе так проста зняць. Але міжвольна людзі агучваюць пытанне: калі і яны раптам «знікнуць», зноў прыйдзецца збіраць грошы? І няўжо жыльцам трэба па чарзе дзяжурыць каля дзвярэй, каб іх не ламалі і не кралі?
Пачуў і такое меркаванне: «За столькі гадоў, калі падлічыць, фірма атрымала грошы на некалькі дзвярэй. Дык няўжо не магла ў выглядзе выключэння ўсталяваць дзверы?» Нядаўна, праўда, пры ўваходзе ў пад'езд павесілі аб'яву: работы па мантажы і аднаўленні дамафоннай сістэмы фірма ажыццявіць за ўласны кошт.
І напрыканцы, як кажуць, і «смех і грэх». Ужо даўно ў тым жа пад'ездзе пры ўваходзе і на другім паверсе няма штучнага асвятлення. Жыльцы тэлефанавалі ў камунальную арганізацыю. Але па тэлефоне пачулі, што... лямпачак няма. Між тым людзі спраўна плацяць за тэхнічнае абслугоўванне.
Сказалі, што будуць звяртацца на «прамую лінію» ў гарвыканкам, аблвыканкам. Але, калі задумацца, няўжо мэр ці губернатар павінны заклікаць адказных замяніць лямпачку?
Аляксандр ПУКШАНСКІ
Амаль тысяча дзвесце чалавек сабраліся, каб вырашаць найважнейшыя пытанні развіцця краіны.
Расказаў першы намеснік старшыні Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь Дзяніс Каржыцкі.
Як вакцыны выратоўваюць жыцці і чаго можа каштаваць іх ігнараванне?
Аляксандр Курэц – самы малады народны выбраннік у сваім сельсавеце і адзіны дэпутат сярод сваіх калег па службе.
