Кошка

Кошка — сімвал даўгалецця. Кошкі заўсёды лічыліся сімвалам даўгалецця. Народная мудрасць сцвярджала, што ў кошкі дзевяць жыццяў. Падставай для гэтага меркавання стала такая яе прыродная якасць, як гнуткасць. Пры падзенні з вялікай вышыні яна падае на лапы.

* Згодна са старажытным паданнем, кошкі, незалежна ад афарбоўкі, маглі пазбаўляць ад хвароб, на якія пакутавалі людзі. У народзе добра ведалі, што гладзіць кошку — найлепшы спосаб пазбавіцца ад стомленасці; падчас кантакту з кошкай паніжаецца артэрыяльны ціск.

* У народзе верылі ў тое, што «той, хто кошак беражэ, будзе захаваны ад шматлікіх бед», а калі «забіць кошку — сем гадоў поспеху не ведаць». З самага ранняга ўзросту дзяцей, каб яны не сталі злоснымі і капрызнымі, вучылі любіць кошак.

* Калі пачыналася навальніца, кошку абавязкова выкідалі за парог, тым самым засцерагаючы хату ад маланкі і пажараў. Паўсюдна існавала перакананне, што ўся нячыстая сіла хаваецца ў катоў, калі Ілья-Грамавержац «сыпле з неба вогненнымі стрэламі».

* Лічылася, што самым лепшым талісманам для маракоў з'яўляецца кошка. Жонкі маракоў трымалі ў хаце чорную кошку, таму што яна павінна была ахоўваць мужа ад няшчасцяў, а на кожным караблі можна было заўсёды знайсці хаця б адну кошку. Прысутнасць гэтай жывёлы засцерагала таксама ад нашэсця пацукоў, якія знішчалі прадукты. Усе акцёры і супрацоўнікі тэатраў трымалі кошак, бо лічылі, што яны прыносяць поспех.

* Па паводзінах кошкі прадказвалі стан надвор'я: скруцілася клубком — на мароз; хаваецца ў цёплае месца — да непагадзі і надыходу маразоў; ляжыць на спіне — да цяпла.

* Пры ўлазінах у новую хату першай запускалі менавіта кошку — ахвяру. Згодна народным уяўленнем, кошка знаходзіцца «пад уладай» дамавіка, таму ён не ўчыніць ёй шкоды.

* Часцей за ўсё кошку ставілі ў пару з сабакам. Лічылася, што гэтая пара ўвасабляе сабой маладых: «Кошка і баба ў хаце, мужык і сабака на двары». Можа, менавіта адсюль і ўзнікла ўяўленне пра варожыя адносіны ката і сабакі: «кошка радуецца смерці гаспадара, а сабака плача; кошка дабаўляе гаспадару пакут у пекле, раздзімае полымя пад катлом, а сабака носіць ваду і гасіць полымя». Пра мужа і жонку, якія жылі ў пастаянных сварках і спрэчках, казалі: «Жывуць, што кошка з сабакам».

* Кошка ў славянскіх павер'ях традыцыйна асацыюецца з жаночым пачаткам, таму невыпадковы такі выраз: «хто кошак любіць, будзе і жонку кахаць».

* Самая распаўсюджаная прыкмета: калі кошка мыецца — чакай гасцей. Гаварылі: «Кошка на падаконніку з раніцы гасцей намывае».