Свя­та друж­бы на мя­жы трох кра­ін

Закладзеную капсулу міру ўскрыюць праз 45 гадоў

Пад­час ме­ра­пры­ем­ства, якое тра­ды­цый­на пра­хо­дзіць ка­ля Кур­га­на Друж­бы, што на мя­жы Беларусі, Расіі і Латвіі, за­кла­лі кап­су­лу з па­слан­нем на­шчад­кам, асвяці­лі кап­лі­цу. У су­стрэ­чы бра­лі ўдзел кі­раў­ні­кі ўлад, прад­стаў­ні­кі Еў­ра­пар­ла­мен­та і ве­тэ­ран­скіх, па­тры­я­тыч­ных ар­га­ні­за­цый.

94-га­до­вы жы­хар Лат­віі Іван Мі­ка­ла­е­віч Це­ра­хаў, стар­шы­ня Даў­гаў­піл­ска­га та­ва­рыст­ва ўдзель­ні­каў вай­ны, ро­дам з Бе­ла­ру­сі.

— Га­на­ру­ся тым, што мая ра­дзі­ма — Ма­гі­лёў­ская воб­ласць, Хо­цім­скі ра­ён, вёс­ка Бя­роз­ка. З Дан­ба­са быў пры­зва­ны на Бал­тый­скі флот. Пас­ля вай­ны жы­ву ў Даў­гаў­піл­се. Доў­гі час пра­ца­ваў у пра­ва­ахоў­ных ор­га­нах, по­тым вы­кла­даў гіс­то­рыю, са­вец­кае пра­ва. Ка­лі мы не бу­дзем аб'­яд­ноў­вац­ца, а аб­мя­жоў­ваць ся­бе гра­ні­ца­мі, тол­ку ма­ла бу­дзе. І ў Лат­віі, дзе я жы­ву, ула­дам трэ­ба гэ­та ра­зу­мець. Да та­го спра­ва дай­шла, што па­га­сі­лі Веч­ны агонь у га­ра­дах — у тым лі­ку і ў Ры­зе. Пры­ем­на, што ця­пер у Даў­гаў­піл­се пры да­па­мо­зе тых, хто да­па­ма­гае су­ай­чын­ні­кам за мя­жой, дэ­пу­та­таў Еў­ра­пар­ла­мен­та за­па­лі­лі Веч­ны агонь. І ве­ру, што ён бу­дзе га­рэць! — га­во­рыць ве­тэ­ран.

— Мой баць­ка, мар­скі афі­цэр, ра­зам з Іва­нам Це­ра­ха­вым на Бал­ты­цы слу­жыў. На гэ­тую су­стрэ­чу з Лат­віі пры­еха­лі ка­ля пя­ці­дзе­ся­ці ча­ла­век. На жаль, што­год усё менш ся­род іх ве­тэ­ра­наў вай­ны. На су­стрэ­чах ве­тэ­ра­наў у Лат­віі ўсё больш іх на­шчад­каў з парт­рэ­та­мі па­мер­лых ге­ро­яў вай­ны. Лат­вій­скім жур­на­ліс­там трэ­ба бе­раж­лі­ва за­піс­ваць ус­па­мі­ны тых, хто ва­я­ваў, па­мя­тае пра вай­ну. І трэ­ба зра­біць усё маг­чы­мае, каб у Лат­віі гу­ча­ла рус­кая мо­ва з вус­наў уну­каў і праў­ну­каў ве­тэ­ра­наў, — рас­каз­вае Тац­ця­на Жда­нок, дэ­пу­тат Еў­ра­пар­ла­мен­та. Яна прад­стаў­ляе пар­тыю «Рус­кі са­юз Лат­віі».

Аляк­сандр Ко­сі­нец, стар­шы­ня Ві­цеб­ска­га абл­вы­кан­ка­ма, і Анд­рэй Тур­чак, ча­со­ва вы­ка­наў­ца аба­вяз­каў гу­бер­на­та­ра Пскоў­скай воб­лас­ці, на бе­ла­рус­кім ба­ку пры­гра­ніч­ча за­кла­лі кап­су­лу з па­слан­нем на­шчад­кам. Яе ўскры­юць праз 45 га­доў. У па­слан­ні га­во­рыц­ца: «Мы пе­ра­ка­на­ны ў тым, што вы бе­раж­лі­ва за­хоў­ва­е­це вер­насць тра­ды­цы­ям па­ка­лен­ня пе­ра­мож­цаў. Мы прад­піс­ва­ем вам: бе­ра­жы­це мір. Мір — гэ­та га­лоў­ная ўмо­ва шчас­лі­ва­га жыц­ця для ча­ла­ве­ка, раз­віц­ця і роск­ві­ту кра­і­ны. Бе­ра­жы­це друж­бу па­між на­ро­да­мі».

— Ра­зам з Ра­сій­скай Фе­дэ­ра­цы­яй бу­ду­ем са­юз­ную дзяр­жа­ву, якая мае да­стат­ко­ва ма­гут­нае са­цы­яль­на-эка­на­міч­нае раз­віц­цё. Ство­ра­ны Еў­ра­зій­скі эка­на­міч­ны са­юз, які да­зво­ліць яшчэ больш па­спры­яць па­вя­лі­чэн­ню эка­на­міч­на­га па­тэн­цы­я­лу Ра­сіі, Бе­ла­ру­сі, Ка­зах­ста­на. З Лат­ві­яй вя­дзец­ца эка­на­міч­нае су­пра­цоў­ніц­тва. Ро­біц­ца ўсё для та­го, каб пры­гра­ніч­ныя кра­і­ны ме­лі цес­ную су­вязь, уза­е­ма­вы­гад­ныя ад­но­сі­ны, — пад­крэс­ліў на су­стрэ­чы гу­бер­на­тар Ві­цеб­шчы­ны.

88-га­до­вы Ула­дзі­мір Ула­дзі­мі­ра­віч Да­шчо­нак — ста­рэй­шы жы­хар Верх­ня­дзвін­ска. Ён на­ра­дзіў­ся ў Ра­сон­скім ра­ё­не, пар­ты­за­ніў на тэ­ры­то­рыі бы­ло­га Асвей­ска­га ра­ё­на. Уз­на­га­ро­джа­ны ор­дэ­нам Ай­чын­най вай­ны.

— У 17 га­доў па­чаў ва­я­ваць з во­ра­гам — у атра­дзе імя Ар­джа­ні­кі­дзэ бры­га­ды імя Фрун­зэ. Апе­ра­цый, у якіх браў удзел, бы­ло шмат. Па­мя­таю, ад­ра­зу ка­ля 500 нем­цаў зні­шчы­лі. І на тэ­ры­то­рыі Лат­віі ра­зам бі­лі во­ра­га рус­кія, ла­ты­шы, укра­ін­цы, ка­за­хі, — ус­па­мі­нае ве­тэ­ран. Ад­чу­ваю сён­ня го­нар за тое, што пе­ра­маг­лі, ад­ста­я­лі сваю Ра­дзі­му. Трэ­ба час­цей рас­каз­ваць пра тое, што бы­ло.

Пад­час су­стрэ­чы ка­ля Кур­га­на Друж­бы ад­бы­лі­ся кан­цэрт, ак­цыя «Вог­ні­шча Друж­бы», па­ка­заль­ныя вы­ступ­лен­ні бе­ла­рус­кіх і ра­сій­скіх вай­скоў­цаў, між­на­род­ныя спар­тыў­ныя спа­бор­ніц­твы, пра­ца­ва­лі «га­рад­кі май­строў», ганд­лё­выя ра­ды. Праз мя­жу сот­ні ра­сі­ян пры­хо­дзі­лі па бе­ла­рус­кія та­ва­ры: сы­ры, каў­ба­сы, хлеб і бул­кі, якія вы­пя­ка­лі на мес­цы, су­ве­ні­ры...

4

5

6

Аляк­сандр ПУК­ШАН­СКІ.