Радаўніца ў адселенай чарнобыльскай зоне пачынаецца з кантрольна-прапускных пунктаў. У Нараўлянскім раёне былыя жыхары выселеных вёсак перасякаюць КПП «Цешкаў» і кіруюць у бок беларуска-ўкраінскага памежжа ўздоўж ракі Прыпяць. Карпавічы, Дзёрнавічы, Надтачаеўка, Вепры, Бярозаўка, Вяжышча, Данілееўка... Яны могуць сустрэцца на радзіме толькі ў гэты дзень.
У былой вёсцы Ражава на Радаўніцу заўсёды людна. Толькі палова на дзявятую раніцы, а на дарозе, якая ідзе ўздоўж могілак, і машынна, і людна. Поціскі рук, абдымкі, пацалункі — былыя жыхары не бачыліся болей за год, а многія не сустракаліся нават дзесяцігоддзямі. Колішнія паселішчы Даўляды і Белая Сарока на самай мяжы з Украінай. Каля могілак тут шмат аўто з украінскімі нумарамі. Але 28 гадоў з дня чарнобыльскай катастрофы людзей не раз'ядналі. Узгадваючы сваіх спачылых родных, яны садзяцца за агульныя сталы, частуюцца, распытваюць адно аднаго пра здароўе і справы.
Чарнобыльская Радаўніца імгненная. Не паспелі людзі прывітацца, прыбраць магілы і прысесці за сталы, як час развітвацца. Зноў на год, на дзесяцігоддзі. Да наступнай сустрэчы, якая абавязкова адбудзецца.
Анатоль Кляшчук, фота аўтара.
Нараўлянскі раён.
Выбар саджанца для садавода — той момант, значнасць якога складана пераацаніць.
Канцэрт для дзяцей і моладзі, пластычны спектакль Ягора Дружыніна і «Рок-панарама».