Кожны хоча здавацца лепш, чым ёсць на самай справе. У Альгерда Бахарэвіча гэтае імкненне найбольш выяўляецца праз мастацкую афарбоўку ўласнага вобраза.
Цікава, а колькі людзей, маючы літаратурны талент, так і не адбыліся як творцы?
Сярод сучасных творцаў ёсць тыя, хто ніколі не ўтойваў свайго паэтычнага занятку, актыўна выступаючы на вечарынах, у друку.
Каб спасцігнуць глыбіні мудрасці, трэба не толькі шмат вучыцца, чытаць разумныя кнігі, вандраваць па свеце, але і многае перажыць.
Выданне пад назвай «Нацыянальная мастацкая традыцыя ў кантэксце гуманітарнай бяспекі Беларусі», што нядаўна пабачыла свет у выдавецтве «Беларуская навука», з’яўляецца плёнам шматгадовай працы Валерыя Максімовіча.
Адна з найбольш важных якасцей для дзіцячага пісьменніка, чыя праца зазвычай цяжэйшая, чым «дарослага» аўтара, — гэта ўменне бачыць свет вачыма дзяцей, разумець іх.
Пры першым беглым знаёмстве са зборнікам вершаў «Пад небам Рагнеды» Святланы Быкавай, які сёлета пабачыў свет, звяртае на сябе ўвагу засяроджанасць аўтаркі на тэме беларускай зямлі і яе слаўнай мінуўшчыны.
Ёсць людзі, якія ад нараджэння пад шчаслівай зоркай маюць місію. Чалавек з такой выразна акрэсленай місіяй у нашай культуры — Сяргей Панізнік. І роля яго — Захавальнік.
Разглядаючы літаратуру як канцэнтрат чагосьці — падзеі, пачуцця, моманту, лёгка зрабіць выснову пра тое, што найбольшае павінна быць сказана найменшай колькасцю слоў.
Ізяслаў Катляроў, адзін са стваральнікаў кнігі «О, Беларусь, ты — гербная дзяржава!» («Беларуская навука», 2019), выбірае своеасаблівую форму, але асноўваецца на даўняй спадчыне.
Ён — выбітны французскі пісьменнік, класік французскай літаратуры. Міфатворца і літаратурны містыфікатар.
У серыі выдаўца Зміцера Коласа «Паэты планеты», якая ўжо ўяўляе сабой сапраўдную бібліятэку сусветнай паэзіі, — навінка.
Сёння мы звяртаем наш позірк на ўсход, туды, дзе знаходзіцца Магілёўская вобласць.
Пра тое, як быць мамай-пераможцай.
Міншчына — самы цэнтр краіны, яна нават сваімі абрысамі нагадвае сэрца.
Уладыка расказаў, чаму з асцярогай упершыню ехаў у Мінск у якасці мітрапаліта.
«Хатняя хімія» — гэта турма, толькі на свабодзе», — з сарказмам кажуць самі асуджаныя пра абмежаванне волі без накіравання ў папраўчую ўстанову.
Менавіта зімой павялічваецца колькасць інфарктаў і павышаецца артэрыяльны ціск.
У Беларусі на сённяшні дзень звыш 570 тысяч чалавек маюць інваліднасць.
