Набраклыя аблокі, адваротны дробны дождж.
Алёна ехала ў паўпустым тралейбусе, у сумачцы заява ў суд.
Цётачка Анюта збіралася ў госці да школьнай сяброўкі ў Бахрэйн.
Рабінавай ночы ў вёсцы баяліся, і я ў тым ліку. У мяне душа сыходзіла ў пяткі ад кожнай грымоты.
Ніка паспешліва вяла дзіця з садка. Аленке крыху больш за год...
Пасля школы мы прыйшлі да мяне. Перакусім і будзем вучыць урокі…
Адслужыўшы ў флоце, Васіль вярнуўся ў родны горад і ўладкаваўся слесарам.
Увосень дрэвы доўга стаялі апранутымі і засыпалі лістотай газоны і тратуары...
Вясна ўступіла ў свае правы ўжо ў красавіку і набірала абароты.
Што ні кажыце, а спякота затарможвае ўспрыманне.
У лясніцтвах ужо тыдзень кіпіць работа.
«Адно немагчыма без другога».
Ужо традыцыя з нагоды Дня роднай мовы прапаноўваць чытачам праверыць свае веды.
